Mandalay met kinderen, tempels en monniken
Mandalay met kinderen, heel benieuwd wat we daar kunnen verwachten. We hebben één dag gepland om Mandalay te zien met haar tempels en pagodes en natuurlijk Mandalay Palace.
Aankomst in Mandalay met een kind
Onze vlucht van Amsterdam naar Suvarnabhumi Airport in Bangkok verloopt voorspoedig en ook de vlucht vanaf Don Mueang International Airport naar Mandalay gaat goed. Bij aankomst in Mandalay aan het einde van de middag nemen wij een taxi naar ons hotel waar Fleur meteen naar het zwembad gaat. Ikzelf wil meteen gaan sfeerproeven en ga met mijn fototoestel naar buiten. Tijdens deze eerste kennismaking met Myanmar merk ik dat het nog een authentiek land is: de mensen leven veelal op straat, waar het vol staat met etensstalletjes. Mensen zijn vriendelijk en lachen.
Wat mij meteen opvalt is dat zowel de vrouwen, mannen en de kinderen hun gezichten ‘beschilderen’. Dit is iets wat je in heel Myanmar ziet. Ik kom erachter dat ze hun gezichten en armen insmeren met een poeder gemaakt van een houtpoeder gemengd met water. Ze brengen dit aan met de vingers in figuren of zomaar een paar vegen. Dit zou goed voor de huid zijn en bescherming bieden tegen de zon. Het is voor ons als toeristen in ieder geval een bijzondere gewaarwording en het maakt echt duidelijk dat we met een totaal andere cultuur te maken hebben.
Slippers en sandalen tijdens tempelbezoeken
Tijdens de tempelbezoeken in Myanmar, maar ook in andere Aziatische landen, moeten we overal onze schoenen en sokken uit doen. We lopen dus overal op blote voeten op hete, schone, maar soms ook natte of vieze vloeren. Op deze eerste dag maken we onze voeten steeds schoon met natte doekjes, maar na deze eerste dag komen we erachter dat dit onbegonnen werk is wanneer je op een dag meerdere tempels in en uitloopt en tussendoor nog gewoon stukjes over een pad moet lopen, waar je dan wel weer je schoenen aan mag.
We stoppen er daarom mee en lachen er later om. Wij dragen overigens de hele reis slippers en sandalen, dit kan ook makkelijk omdat alle tempels makkelijk te bereiken zijn en dichte schoenen zijn daardoor overbodig. Wij hebben ze die niet eens ingepakt!
Must have: een sarong
Wat we wel bij ons hebben zijn onze sarongs, een echte must. Fleur hoeft deze als kind niet om, maar doet het wel omdat ze het leuk vind en voor mij als vrouw was het overal verplicht. Je wordt er in Myanmar op aangesproken als je benen niet bedekt of als je je slippers nog aan hebt op een plek waar dit al niet meer mag. Mijn schouders zijn steeds redelijk bedekt, hier werd nooit wat over gezegd. Dit in tegenstelling tot Thailand. In Thailand is een kledingstuk over de schouders verplicht, een sjaal is niet voldoende en zelfs Léon moet daar een broek aan tot over de knie. In Myanmar kunnen de mannen gewoon met een korte broek tot op de knie de tempels in. Met uitzondering van de Shwedagon Pagoda in Yangon, hier moet iedereen schouders en benen met kledingstukken bedekken anders kom je het complex niet binnen.
Overweldigend Mandalay Palace en de Mahamuni Pagoda
Mandalay zelf is verder geheel gebouwd om de grote muren rondom Mandalay Palace. Binnen de muren ligt zich een enorm complex met tientallen paleizen en een uitkijktoren. We lopen hier rustig rond om alles te bekijken. Er zijn weinig toeristen op het moment dat wij hier zijn en daarom hebben we het rijk op sommige moment echt voor ons alleen.
Na het paleis bezoek gaan we naar de Mahamuni Pagoda. Dit is een grote pagode waarbij we eerst langs een groot aantal souvenirwinkeltjes lopen voor we bij de pagode zelf aankomen. Dit voelt een beetje aan als een Oosterse bazaar. In de tempel zelf zijn er -net als in elke tempel- heel veel Boeddhabeelden te zien. Bijzonder aan een van de boeddha’s in deze tempel is dat hij nog steeds ‘groeit’. Elke ochtend wordt het gezicht van deze grote boeddha gewassen en daarna plakken mensen er bladgoud op. Het water waarmee de boeddha gewassen wordt, is heilig en dit ritueel mag alleen door mannen gedaan worden. Vrouwen mogen er wel bij zijn, maar mogen ze kunnen alleen kijken. Dit ritueel wordt alleen in deze tempel uitgevoerd, het is dus heel bijzonder als je hierbij kan zijn. Wij doen dit jammer genoeg niet, omdat je dan om 4 uur ’s nachts een taxi naar de pagode moet nemen en na onze lange reis en de reis die nog voor de boeg hebben is dit met Fleur niet haalbaar.
’s Werelds langste teakhouten brug
Aan het einde van de dag gaan we naar de U bein bridge, dit is met 1,2 kilometer lengte ’s werelds langste teakhouten brug. Je kan er mooie foto’s maken bij zonsopgang en zeker ook bij de zonsondergang. Aan één kant van de brug bevindt zich een groot klooster en op de brug lopen dan naast toeristen ook veel monniken wat mooie plaatjes oplevert. Wij zijn er tijdens het regenseizoen en van een mooie zonsondergang is er dan helaas echt geen sprake, wel is het leuk om gezien te hebben.
Monniken horen bij het straatbeeld van Myanmar
Overal in Mandalay en de rest van Myanmar zie je monniken lopen. In het begin is dit heel bijzonder en we maakten er steeds foto’s van, later zijn we aan dit straatbeeld gewend. Bijzonder blijft het wel en het draagt bij aan de authentieke sfeer die overal in het land aanwezig is.
Na deze eerste lange dag vol indrukken eten we in een Westers restaurant in de stad. Wij kijken vaak in onze Lonely Planet of op Tripadvisor om te zien waar we eventueel kunnen gaan eten. We hebben niet altijd zin om op zoek te gaan naar een restaurantje en eten op straat doen wij niet. In sommige plaatsen, zoals Mandalay, zijn er nog niet veel restaurants en dan zijn tips heel erg welkom. Op andere momenten kiezen we onze restaurants gewoon uit als we erlangs lopen.
In Myanmar eten we gemakkelijk verschillende gerechten, van Aziatisch tot Westers. Dit maakte het makkelijk met Fleur die niet altijd de lokale keuken lekker vindt of ook maar wil proberen. Zo aten we afwisselend lokale gerechten bestaande uit rijst met groente, vis of vlees. Fleur eet vaak liever tomatensoep, pasta of een pizza. Daarbij vraag ik dan altijd wat gekookte groente zonder saus of wat verse tomaten, dit was nooit een probleem.
One day in Mandalay met een kind
We zijn uiteindelijk één hele dag in Mandalay geweest. Eén dag is in deze stad voldoende, we hebben hem wel helemaal benut. Met een taxi bezoeken we de verschillende bezienswaardigheden en de taxichauffeur blijft de hele dag bij ons. We hebben met de taxichauffeur een vaste prijs afgesproken. In Myanmar draait het vooral om het bezoeken van pagodes en tempels. We bezoeken de Kuthodaw Pagoda, bekend als ‘werelds grootste boek’. Hier is de complete Tripitaka (collectie vroegste geschriften van het boeddhisme) gegraveerd in 729 marmeren stenen. Iedere steen is in een minipagode geplaatst. In het midden van het complex staat een mooi grote gouden pagode. Verder bezoeken we Mandalay Hill met op de top de Sutaungpyai Pagoda. Je hebt vanaf de top een mooi uitzicht over de stad Mandalay en omgeving.
