Met de trein door Azië met kinderen, fun of drama?
Met de trein door Azië reizen, met bagage én met kinderen. Fun of gewoon een regelrecht drama voor ouders? Onze ervaringen zijn erg wisselend, we nemen je in ieder geval mee op onze reizen met de trein door China, Indonesië en Thailand.
Met de trein door Azië, groot verschil in klassen
Ieder land heeft haar eigen treinen en ook haar eigen klassen. Bekijk van tevoren zorgvuldig hoe je wilt reizen en wat voor comfort je wilt hebben als je met de trein door Azië gaat samen met je kinderen. Als je bijvoorbeeld een nachttrein pakt, raden we zeker aan om een sleeper te nemen waardoor je een slaapplaats hebt. Je hebt deze vaak in verschillende varianten: een hard sleep is de basis, daarnaast heb je ook nog een soft sleeper en vaak zelfs ook nog een luxe soft sleeper. Reis je overdag dan is een comfortabele stoel zoals wij die eigenlijk kennen een prima keuze.
Comfort is niet vanzelfsprekend
Wij hebben zelf inmiddels verschillende treintypen geprobeerd en vonden met een peuter van 1,5 jaar de luxe in een nachttrein erg prettig. Je hebt gewoon een prima, schoon bedje dat ’s avonds netjes voor je wordt opgemaakt. Verder is het wat makkelijker om in contact te komen met andere passagiers in de luxere klasse, omdat deze mensen vaak van een andere klasse zijn of ook gewoon toerist. Reizen in een minder comfortabele trein door Azië met een kleuter staat nog op onze bucketlist, gewoon om het eens meegemaakt te hebben en om hem te laten zien dat comfort niet vanzelfsprekend is. Dat gaat waarschijnlijk dit jaar nog gebeuren in Sri Lanka.
Wij vinden het zelf trouwens altijd prettig om fijn zittende kleding aan te doen in de trein en om geen schone kleding aan te trekken. Alles is schoon in de trein, daar kun je vanuit gaan. Het blijft echter een openbare ruimte en vooral kleine kinderen kijken nergens naar en kruipen overal op en onder. Onze kleding is na een treinreis in de meeste gevallen zichtbaar vies en het sopje van de kleding van onze kleuter…nou dat hoef ik je waarschijnlijk niet te vertellen…
Snelle en hele trage treinen in China
Onze ervaringen in China zijn wisselend en dat heeft vooral te maken met de verschillende trajecten. Het stukje van Beijing naar Pingyao was ongeveer 4 uur met de trein en daar hadden we bijvoorbeeld gekozen voor een simpel ticket. Prima, maar verwacht niet al te veel en ga er niet vanuit dat alles schoon is. De stoelen waren vergelijkbaar met de stoelen van de NS in de basis, maar niet alles deed het meer waardoor de rugleuning bijvoorbeeld stond zoals hij stond. Geen ramp, maar niet om over naar huis te schrijven. Als we dan kijken naar de bullet train die rijdt van Shanghai naar Nanjing dan heb je het over een heel ander type comfort. Comfortabel, zeer punctueel qua vertrektijd, veilig, betaalbaar en bovenal…snel! Heel wat anders dan een lokale boemel. Van tevoren dus even goed kijken wat je boekt en wat de mogelijkheden zijn op een traject. De website seat61.com kan je helpen hierbij. Let wel even op dat boeken ter plaatse qua kosten zeker wel scheelt.
Eten en drinken in de trein in Azië
In alle treinen in China heb je in ieder geval volop mogelijkheden om lekker te eten en drinken aan boord. Wel een hele prettige bijkomstigheid. De eerste keer hadden we nog onze twijfels, maar na een aantal keren proberen kunnen we zeggen uit eigen ervaring: niets mis mee en zeker met kinderen ook gewoon een aanrader.
Back in 2004 het drama van Xi’an naar Shanghai….
De omstandigheden van de treinen in China zijn zeker sterk verbeterd. Onze eerste treinrit in Azië was in 2004 van Beijing naar Xi’an op een hard sleeper en dat was eigenlijk best prima. Toen we vervolgens van Xi’an naar Shanghai gingen leek dit uit te draaien op een drama. De Chinezen hadden zelf vakantie en daar waren wij niet van op de hoogte, over slechte voorbereiding gesproken…
We wilden twee treinkaartjes kopen, maar dat leek onmogelijk. Uiteindelijk werden we aan het loket geholpen door iemand die Engels ‘sprak’, wat al erg zeldzaam was. Yes, het was toch gelukt om een paar kaartjes te bemachtigen. Het enige wat onze tolk zei was dat de treinkaarten ‘good’ waren dus daar gingen we maar vanuit. Toen we op het perron kwamen en we onze coupé zochten sloeg de schrik en later de paniek behoorlijk toe. We waren tussen de armste klasse beland die je je voor kunt stellen in China. Ons bankje was niet meer dan een plank met zeil er overheen en we zaten alsof we een stok hadden ingeslikt met z’n drieën op elkaar gepropt op een smalle bank. Alle Chinezen in de coupé keken ons vreemd aan en wilden aan ons voelen, heel bizar om mee te maken! Verder werd er veel getuft en gerocheld om ons heen. We hebben geen foto’s, alleen verhalen want het voelde absoluut niet safe om hier te laten zien dat we een camera en MP3-speler (jawel hoor!) hadden.
32 uur in de stoptrein naar Shanghai…
Twee Westerlingen tussen de Chinezen was duidelijk niet de bedoeling, want direct na het vertrek van de trein kwam er een schreeuwende conducteur de coupé binnen die ons gebaarde dat we weg moesten. Totaal niet prettig, maar communiceren was onmogelijk. We werden gesommeerd om achter hem aan te lopen dus dat deden we netjes met onze bagage dicht op ons zwaaiden we nog even naar onze medereizigers. We baanden ons een weg door de enorm lange trein naar de voorkant, over mensen en bagage heen en hadden al snel door dat er steeds nettere Chinezen zaten en dat de coupés er ook steeds netter uitzagen. We hoopten maar dat we heel ver mochten doorlopen! En inderdaad: ons eindstation was een privé coupé samen met het personeel van de trein. Tijdens onze treinreis kwamen we er helaas achter dat we de stoptrein (!) hadden van Xi’an naar Shanghai, we vonden al dat we zo extreem vaak stopten… Na een rit van 32 uur waren we er, doodop van een extreem lange reis. Dit wil je met kinderen zeker niet meemaken, maar die kans is ook nihil. Deze extra trein rijdt normaal niet vaak meer op lange trajecten en was ingezet vanwege de vakantiedrukte. Hebben wij dat….
Nachttrein naar Chiang Mai met een kind
Onze eerste reis met de trein door Azië met een peuter: met de trein van Bangkok naar Chiang Mai. Van tevoren was het natuurlijk even spannend hoe dit zou gaan. We waren ruim op tijd op het treinstation, zodat er in ieder geval geen stress was rondom het op tijd halen van de trein. Erg fijn met een klein kind, want daardoor hadden we de tijd om uitgebreid rond te kijken. Rondkijken op het station, kijken naar de treinen, ‘high fiven’ met een aantal leuke Thai en nog even wat eten en drinken voor vertrek. Onze peuter keek werkelijk zijn ogen uit en vond het één groot feest. Alleen hij begreep absoluut niet dat slapen ook de bedoeling was onderweg. Op zich kun je dat een klein kind natuurlijk niet kwalijk nemen, hij kreeg aandacht van iedereen en die leuke bedden waren natuurlijk ook geweldige klimrekken. En dan komt er ook nog steeds een aardige mevrouw langs om drinken te brengen en ze lacht zo vriendelijk. Kortom: voordat onze peuter sliep was het ruim na twaalf uur en had hij aardig was geschreeuwd. Niet heel handig, maar wij voelden ons meer bezwaard dan de mensen om ons heen. Zij konden er wel om lachen. Wij achteraf trouwens ook en we zouden het zo weer doen!
Kedeng kedeng, treinen door Indonesië
Over treinen in Indonesië met kinderen kan ik eigenlijk best wel kort zijn: dit is comfortabel en vergelijkbaar met zowel Thailand als China. Wij vonden wel dat het reizen met de trein hier wat minder gebruikelijk is. Wij reisden op Java met de trein, op Bali helemaal niet. In Azië geldt in zijn algemeenheid dat een treinreis erg leuk is om in je rondreis met kinderen op te nemen. Dat vinden wij althans wel! Natuurlijk hangt een en ander van je persoonlijke voorkeuren af en ook van je budget, maar ons advies is zeker om in alle gevallen vooral met kleine kinderen voor wat meer luxe te gaan in plaats van basic.
```
