Roadtrippen in Queensland met kinderen (langs de Whitsundays en nog veel verder!)
Ruim 1100 kilometer is het van Townsville tot aan Fraser Island. Dat is best een heel eind met jonge kinderen op de achterbank! En om het leuk te houden, wordt het dus lekker veel stoppen onderweg. Dat een roadtrip in dit deel van Queensland met kinderen niet alleen hoeft te bestaan uit zee, zon en strand, maar dat er nog veel meer leuks te beleven valt met je gezin, willen we in dit blog graag laten zien. De roadtrip begint zogezegd in Townsville. Hier hebben we een heerlijke tijd in het stadje zelf. Het hoogtepunt is een bezoek aan de koala’s op Magnetic Island.
Op weg naar Airlie Beach
De radio staat afgestemd op een Australische zender met leuke muziek en af en toe wat gebabbel. Het landschap is de eerste helft van de rit vrij vlak, met op de achtergrond een verdwaalde berg. Suikerrietplantages en omheinde weilanden met lage bomen en bruine, koeien wisselen elkaar af. Boeren op trekkers ploegen het land en paarden grazen in alle rust achter de typische witte hekken die je in Australische series op tv altijd ziet. De wegen zijn recht en lang en je hoeft zeker niet bang te zijn dat je verdwaalt. We beginnen wat trek te krijgen en op aanraden van de eigenaar van ons motel in Townsville stoppen we in Bowen. Bij het schattige restaurantje Meraki, drinken we cappuccino en eten quesadillas. Het tentje ligt aan Horseshoe Bay, waar ondanks de regen flink gezwommen wordt. Nou ja, eigenlijk lijken de mensen meer op dobberende eenden. De zee is zo ruw dat een beetje heen en weer deinen de enige mogelijkheid lijkt te zijn.
Na een klein uurtje rijden, waarin het landschap heuvelachtig wordt en Barry de eerste levende kangoeroe spot, komen we aan in het groene Cannonvale. Dit kleine plaatsje is bijna vastgegroeid aan het toeristische Airlie Beach, van waar de excursies naar de Whitsundays vertrekken. Ons onderkomen ligt zo’n honderd meter van de zee en er is speelgoed! Hier vermaken we ons wel een paar dagen.
Snorkelen en spelen op de Whitsundays met kids
De Whitsunday archipel dankt zijn naam aan James Cook. Toen hij langs de eilandengroep kwam was het Whitsunday, Pinksteren dus. Dat dacht hij tenminste, want men was in die tijd nog niet bekend met de datumgrens. Wij ontdekken dit natuurreservaat tijdens een dagtrip met een klein bootje van GSL Marine. We stuiteren met grote vaart over de golven. Als de eilanden in zicht komen, is het tijd voor een paar stops. De eerste keer dat het schip voor anker gaat, is een snorkelstop. Hier in het water is nog levend koraal te vinden, al is er helaas al veel verbleekt en afgestorven. De vissen zijn prachtig gekleurd en bovendien erg nieuwsgierig. Ze komen regelmatig wat dichterbij en vragen zich vast af, wat ik voor vreemd, zwart exemplaar ben. Het is stingerseason, dus ook hier zijn net als bij Cairns , de duikpakken verplicht als je het water in gaat.
Na een heerlijke lunch aan boord gaan we naar het kilometerslange strand van Whitehaven Beach wat bekend staat om zijn hagelwitte zandstranden. Het wordt zelfs het mooiste strand ter wereld genoemd. Inmiddels zijn ook de kinderen in stingersuits gehesen, zodat ook zij lekker kunnen zwemmen. Het water is helder, rustig en heerlijk warm. We vermaken ons prima. Barry weet beslag te leggen op een peddleboard en onze kleuter schatert het uit van plezier, terwijl hij in het water tuimelt. Miss M zit lekker te scheppen in het spierwitte zand en het leven is goed in het paradijs, jammer dat we hier niet de enigen zijn.
Na een klein stukje varen, stappen we van boord voor een wandeling naar Hill Inlet lookout. Eenmaal boven is het uitzicht over de laguna en de hagelwitte stranden adembenemend. In het ondiepe, heldere water zie je zelfs de levensgevaarlijk marinestingers zwemmen! Ook herkennen we het stukje strand waar Jack Sparrow -met zijn authentieke loopje, in de laatste Pirates film- overheen rent. De vele blauwe tinten van de Coral Sea in combinatie met het omringende groen en de sneeuwwitte stranden zijn magisch. Zeker met de wolken erboven waar de zonnestralen doorheen breken. Hier kunnen we uren naar kijken. Helaas, de boot gaat verder. Terug naar de haven. De zee is ruw en dan gebeurd het. De boot duikt vanaf een hoge golf naar beneden en een volgende golf slaat de boot in! Net alsof we zelf in een Pirates film zitten. Kletsnat zijn we! We komen niet meer bij van het lachen. Wat een top dag was dit. Queensland met kinderen ontdekken blijkt fantastisch te zijn.
Tip: boek in het hoogseizoen je tickets op tijd, zeker als je met kinderen reist (niet alle excursies zijn geschikt voor jonge kinderen) en als je speciale wensen hebt!
Slapen op de boerderij in Rockhampton
Met een beetje pijn in het hart verlaten we de prachtige Whitsundays en zetten onze roadtrip voort. We hebben vandaag een lange rit voor de boeg. Het landschap is soms heel vlak en dan weer heuvelachtig. Naast de weg loopt de spoorlijn die al het suikerriet en andere goederen moet vervoeren door dit immens grote land. Vandaag is het blijkbaar maai-je-gazon-dag. De geur van het vers gemaaide gras dringt regelmatig de auto binnen, terwijl we mensen op tractortjes rustig hun rondjes zien rijden. Dan worden de huizen schaarser en zien we bijna 200 km lang geen enkel dorpje. Er zijn blijkbaar wel boerderijen, want de koeien zijn altijd aanwezig tussen de omheiningen.
Tegen vijf uur komen we aan bij Ebbw Vale Farm waar we de komende twee nachten zullen blijven, helaas wordt deze plek tegenwoordig niet meer verhuurd. Wij hebben er gelukkig prachtige herinneringen aan! Onze koters houden van alles wat leeft en beweegt op de boerderij en daarom hebben we op Airbnb speciaal naar een overnachting bij de boer gezocht. Onze gastvrouw Kathryn verwelkomt ons hartelijk en omdat de kinderen meteen om de dieren vragen, wandelen we naar de grote kippenren waar onze peuter en kleuter eitjes mogen rapen.
Vervolgens gaan we naar de geiten en schapen om daar de stand van zaken te inspecteren. Ruim twee weken geleden woedde hier op de heuvels een felle brand. Het huis werd door de brandweer op het nippertje gered, maar het gras schroeide volledig weg. Vandaar dat Kathryn haar koeien heeft moeten verkopen. In de week na de brand kwam er gelukkig regen en de omgeving is weer mooi groen en het gras enkel-hoog. Het licht is prachtig vanavond en ik kan niet stoppen met fotograferen. In huis staan de deuren met vliegenhorren wagenwijd open voor wat verkoeling. Dit zorgt meteen voor het prachtige concert van krekels en kikkers waar we -onder het genot van een Australisch wijntje- de hele avond van mogen genieten. Duizenden sterren fonkelen in deze heldere zomernacht. Meer hebben wij niet nodig.
Naar de Rockhampton Zoo en de botanische tuin
Wat is het hier heerlijk wakker worden! De vogels doen ontzettend hun best om hun mooiste gekwetter te laten horen. De kenmerkende lach van de Kukaboera’s klinkt boven alles uit. Zij laten ons weten dat we nog steeds in Australië zitten! In de ochtend rijden we naar Rockhampton Zoo. De toegang tot deze kleine dierentuin is gratis. Vooral de enorme koepel van de volière is erg mooi. Hier zien we lepelaars en groene duiven. Al het knuffelbare Australische spul -niet echt proberen hoor!!- de kangoeroes, koala’s en wombats zijn aanwezig in deze zoo, evenals twee kleine alligators en een enorme krokodil.
Via de achteruitgang lopen we het park uit en belanden aan de oevers van het meer van de botanische tuin. Vanaf de waterkant bekijken we schildpadden, pelikanen en ibissen in de vrije natuur. Al wandelend door de tuin komen we aan bij Gardens Tearoom. We bestellen koffie en zien hoe kleine bontgekleurde papegaaitjes kinderen -niet die van ons- aan het huilen krijgen omdat ze met zovelen op de eettafels zitten. Ook de ibissen en wat andere herrieschoppers proberen hier en daar wat frietjes te stelen. In deze tropische tuin met enorme inheemse bomen is een speeltuin te vinden. Die kunnen we niet voorbijlopen. Terwijl Barry en ik op het gras zitten, of af en toe een schommel duwen, vermaken onze kinderen zich uitstekend op hun eigen ontdekkingstocht. Wij genieten allemaal volop van onze roadtrip door Queensland met kinderen. Brisbane, Australia Zoo en Mount Coot-tha waren ook al highlights. Het is in één woord fantastisch!
Kangoeroes zoeken
Na het avondeten neemt Kathryn ons mee in haar enorme 4×4 om wilde kangoeroes te zoeken op haar landgoed. Ze houden zich in de namiddag vaak op bij de waterplaatsen. Het licht van de schemering is weer prachtig en we genieten van het ritje waarin we af en toe flink door elkaar geschud worden. Op het moment dat we bijna thuis zijn en het dus niet meer verwachten, hopt er een hele groep -compleet met baby- en kleuterkangoeroes- het pad over! Jippie, missie geslaagd! Wat fantastisch om ze hier in de vrije natuur te zien. Wat zijn het toch prachtige dieren.
Via Childer naar Hervey Bay
De zon glipt tussen de gordijnen door en we ruiken de frisse ochtendlucht. Dit gaan we missen, dat is één ding dat zeker is. Onze lieve gastvrouw houdt ons gezelschap tijdens het ontbijt, terwijl we uitkijken over de groene weilanden, de paddocks en de heuvels met eucalyptusbomen. De kinderen spelen nog even met de kuikentjes en we zeggen het paard gedag. Dan stappen we in onze auto en zwaaien naar Kathryn tot ze niet meer dan een stipje is. De reisdag is niet al te lang en voert ons door de beboste heuvels. Op de wat vlakkere stukken passeren we wederom suikerrietplantages en weilanden vol koeien. We zien hele lange goederentreinen en tellen de wagons en locomotieven. Ja echt, degene die we tellen heeft 103 wagons en 3 locomotieven! In-the-middle-of-nowhere stoppen we op een parkeerplaats met een koffietruck, Retro Café genaamd. De truck ziet er fantastisch uit en is behangen met oude lp’s, lp-hoezen en een discobal en wordt bemand door een bebaarde barista. Het menu bestaat uit koffie met kaneeldonuts. Prima dus!
In Childer, een wat ouder, authentiek plaatsje, stoppen we voor de lunch. Het parkeerterrein ligt naast een speeltuin, wat een mazzel! We eten onze meegebrachte boterhammen met jam en kaas -hoe Nederlands wil je het hebben- en de kinderen krijgen de gelegenheid om aan hun bewegingsdrang tegemoet te komen. Het plaatsje zelf is ook zeker een bezoekje meer dan waard!
Wandelen over de Urangan pier
Hervey Bay wordt door veel toeristen vooral bezocht om een excursie naar Fraser Island te maken, het grootste zandeiland ter wereld. Dat zandeiland is geweldig natuurlijk, maar ook Hervey Bay zelf en haar omgeving is erg leuk met kinderen. Zo bezoeken we bijvoorbeeld de Urangan Pier. Deze is maar liefst 1124 meter lang. Vroeger liep er een spoorlijn over om het suikerriet in de boot te krijgen. Het is vloed, maar als we later langsrijden bij eb, zien we waar de lengte voor nodig is. Onder de pier zijn de zandbanken tot vlak voor het eind duidelijk zichtbaar. Tegenwoordig wordt er veel gevist. Dat blijkt hier een familie-uitje, want we zien complete gezinnen naar de dobber staan turen. Onze kinderen vinden het geweldig hier. We wandelen helemaal naar het eind en onderweg liggen ze regelmatig op hun buik om door de kieren tussen de oude planken naar het water te kijken.
De leukste stranden van Hervey Bay
In Hervey Bay bezoeken we drie verschillende stranden: Torquay Beach, Dundowran Beach en Toogoom Beach. De laatste twee liggen buiten het stadje en daar is het heerlijk rustig. Bij Dundowran is er een sprookjesachtige, natuurlijke doorgang van de parkeerplaats naar het strand. De struiken sluiten zich boven onze hoofden en de bladeren filteren het licht. Terwijl we ons de rest van de ochtend vermaken met het bouwen met zandkastelen en spetteren in het water, trekt de zee zich steeds verder terug. Blijkbaar zijn we op een heuse strand-safari. We zien -in de bijna drooggevallen delen- krabbetjes rondlopen met hun schelpen op de rug. Op één plek komen tientallen kleine zwarte krabjes het zand uit gekropen. Als het Barry’s beurt is een emmertje water te halen, duikt er een zeearend een stukje van hem vandaan naar beneden. Met zijn klauwen schuin-vooruit gestoken haalt hij een vis uit het laagstaande water en vliegt daarmee rustig terug naar zijn boom! Wauw, dit moment is weer een pareltje! Als we terug naar de auto lopen, zien we dat de bomen hier volhangen met fruit bats. Het zijn vrij grote jongens en we zorgen dat we niet onder de bomen doorlopen. Ook dit hebben we nog nooit eerder gezien. Wij dachten dat vleermuizen van iets donkerdere ruimtes hielden.
Mary Poppins in Maryborough
Als je met kinderen in Hervey Bay bent, mag je een tripje naar Maryborough niet overslaan. Dit stadje heeft niet alleen prachtige -relatief- oude huizen, maar is ook de geboorteplaats van Pamela Lyndon Travers (1899), de schrijfster van de boekenreeks Mary Poppins. In het plaatsje zie je hier constant verwijzingen naar. Bij het standbeeld van Mary is een heus Mary Poppins museum, The Story Bank. Dit museum is een bezoekje met kinderen meer dan waard, kinderen onder de vijf jaar mogen gratis naar binnen.
Alles ademt in Maryborough Mary Poppins uit. De verkeerslichten voor voetgangers zijn in de vorm van Mary, compleet met paraplu. Het cafeetje waar we wat drinken heet ‘A spoon full of sugar’ en de Travers zelf zit als standbeeld in het park te schrijven, achter haar staat een oude schrijfmachine.
Het park is een plaatje. Het is prachtig maar sereen aangelegd, met een indrukwekkend eerbetoon aan de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. We bezoeken een authentiek treinstation en bewonderen het oude postkantoor, wat hotels en de rechtbank. Er zijn vrij veel kerken en een prachtig oud theater. Op een grasveldje bij een kiosk is een spoorbaan voor miniatuur stoomlocomotieven. Deze worden op kolen gestookt en trekken een soort wagonbankje, waarop mensen een rondje door het park kunnen maken. Bij een roze busje kopen we een overheerlijke, grote bak vanille-ijs met kersen en chocolade en zien, horen en ruiken de treinen voorbij tuffen. Na wat omzwervingen langs de rivier en de vele prachtige panden waarin veel musea gehuisvest zijn, drinken we onze dagelijkse koffie bij A spoon full of sugar.
Fraser Island
Toen wij in Australië waren, werd ons van verschillende kanten afgeraden om naar Fraser Island te gaan met onze jonge kinderen. Dat had er mede mee te maken dat wij midden in de zomer daar waren en het ontzettend heet was. Toch gaan we zeker nog een keer dit bijzondere en grootste zandeiland ter wereld bezoeken, één van de highlights van Queensland met kinderen wat ons betreft. Het eiland heeft een uniek ecosysteem, waarbij regenwouden op zandduinen groeien. Je kunt het eiland alleen betreden met een 4×4 of een georganiseerde trip. Ga je zelf rijden, dan moet je ontzettend goed de getijden in de gaten houden, anders kun je in gevaarlijke situaties belanden. Je kunt zowel bij tours als eigen vervoer kiezen om te overnachten op het eiland. Nog een laatste tip, zorg voor minimaal één reservetank brandstof voor de auto en meer dan voldoende drinkwater!