Verliefd op Bangkok! Eten, fietsen, varen en meer highlights
Er is al heel wat over geschreven: Bangkok. Wat is er allemaal te doen in deze metropool voor gezinnen en waar moeten we beginnen? is onmogelijk om alles te zien, dus mijn twee beste tips: maak keuzes en ga gewoon nog een keer terug naar Bangkok met je gezin!
Ik ben verliefd!
Ik ben verliefd!! Liefde op het eerste gezicht welteverstaan! Wat ik totaal niet, niet, niet zag aankomen. Eerlijk gezegd zag ik zelfs een beetje -veel- op tegen dit deel van onze reis. Grote stad, 15 miljoen inwoners, drukte, herrie, getoeter, viezigheid, maar niets van dat alles is waar, of totaal geen probleem! Ik houd van Bangkok, nu al! Sinds onze reis naar India zie ik nogal op tegen het bezoeken van Aziatische steden. Maar Thailand is zo’n totaal andere ervaring. De straten zijn misschien wel Nederlands-schoon, zelfs de bermen langs de grote wegen zijn netjes. De temperatuur is heerlijk in december en met de klammigheid -is dat een woord?- valt het ook reuze mee. Dit beloven een paar prachtige dagen te worden!
De kennismaking met metropool Bangkok
Reizen met kleine kinderen biedt in Thailand voordelen! Zo mogen we de lange rij bij de douane overslaan en naar een heel kort priority-rijtje. Binnen no time zijn we bij de bagageband. Met een handjevol mensen wachten we tot onze bagage arriveert. We hebben alweer mazzel, onze twee tassen zijn er supersnel. Met de peuter op de rug en onze kleuter op de stapel bagage lopen we naar de aankomsthal. Hier zien we meteen de dame met een bordje met onze naam, wat fijn! Dat is ook wel eens anders gegaan.
Na wat hartelijke begroetingen stappen we de klamme ochtendlucht in. Het is warm en het heeft net geregend. De geur van natte aarde dringt onze neus binnen en brengt me heel wat jaren -en 9000 kilometer- terug in ruimte en tijd. Daar zie ik mezelf met mijn zusje over het onregelmatige paadje van betontegels door opa’s rozenkassen rennen. Ik beleef de momenten opnieuw, toch mooi wat geur met je herinneringen doet!
De skyline van deze wereldstad is imposant. Het is lang geleden dat ik zoveel wolkenkrabbers bij elkaar heb gezien. Ons hotel – Nuovo City Hotel – ligt in een ontzettend leuke en gezellige wijk aan een van de vele kanaaltjes die de stad rijk is. De gebouwen rondom het hotel zijn vrij laag, waardoor je vanaf de achtste verdieping al een geweldig mooi uitzicht hebt over de stad, met de -eerdergenoemde- wolkenkrabbers in de verte.
Een avondwandeling naar sprookjesachtig Wat Bowonniwet
Na een late lunch testen we één van de twee zwembaden van ons hotel. Wat heerlijk zo’n verkoelende duik na een lange vlucht. Aan het begin van de avond wandelen we langs het kanaal. We willen eigenlijk maar een klein blokje om, maar zien dan een gouden koepel boven de huizen uitblinken. Het is al schemerig, maar toch moeten we er even poolshoogte gaan nemen. Het blijkt het boeddhistische tempelcomplex Wat Bowonniwet. Het complex is bijna uitgestorven. Dat maakt het alleen nog maar avontuurlijker en mysterieuzer. We lopen rond door wat een verlaten openluchtmuseum lijkt en maken foto’s. De deur van een gebouw dat we passeren gaat open en er komt een graatmagere monnik naar ons toe met zijn telefoon. Hij wil graag op de foto met onze kinderen. Zoonlief vindt het maar een vreemde bedoeling en kijkt de man wantrouwend aan. Onze peuter is wel wat gewend en aan de hand van haar grote broer laat ze zich geduldig meevoeren.
Na de wandeling door sprookjesachtig Bangkok eten we een ijsje in de lobby van ons hotel en dan is het toch echt bedtijd voor onze kleine diva en haar stoere broer. Welterusten grote stad met je duizenden lichtjes, morgen gaan we je verder ontdekken.
Koninklijke pracht en praal in The Grand Palace
Vandaag staat een must see in Bangkok op het programma. The Grand Palace. We nemen rustig de tijd om er naartoe te wandelen. Via wat omzwervingen door smalle, sfeervolle straatjes vol heerlijke geuren en dwars over de universiteitscampus -doordat een Thai ons net de andere kant op stuurt dan de bedoeling is- bereiken we onze bestemming. We zijn natuurlijk goed voorbereid op de dresscode, die overigens niet geldt voor een peuter en kleuter: broek, rok of jurk tot over de knieën en een kledingstuk dat de schouders bedekt. Toch kom ik -tot mijn verbazing én frustratie- niet door de keuring. De doek die om mijn schouders geslagen zit is volstrekt niet toegestaan hier. Gelukkig heeft Barry nog een blouse meegenomen die ik aan kan trekken en hoeven we niet eerst te shoppen.
Eenmaal binnen kunnen we ons vergapen aan alle koninklijke pracht en praal. De tempels lijken een wedstrijd te houden om wie het mooist schittert in het felle zonlicht. We lopen langs enorme tempelwachters en onze tweejarige roept meteen: “Efteling!” Daar zouden ze inderdaad prima de grot van de Indische waterlelies kunnen bewaken. We dwalen tussen de heiligdommen door en proberen tot ons door te laten dringen wat we allemaal zien: glanzende gouden koepels, meters en meters wandschilderingen, pilaren belegd met stukjes mozaïek en spiegeltjes, gouden beelden en nog veel meer goud. Ondanks de grootsheid van dit complex en het feit dat er meer dan genoeg blingbling te fotograferen valt, zijn onze kinderen het onderwerp van heel veel foto’s die vandaag door Aziatische mensen worden gemaakt. Onze zoon poseert voor en met hen zelfs een stuk geduldiger dan voor ons. Maar goed dat we volgende week naar Australië gaan, want onze kleine dame begint sterallures te ontwikkelen. Ze zwaait naar wildvreemde mensen en doet hun geluidjes na, die ze maken als zij langsloopt, omdat ze haar zo schattig vinden. Er zijn zoveel mensen die haar even willen aanraken, echt bizar!
Wie woonden er vroeger toch in dit grote paleis?
Terwijl de wierook onze neuzen binnendringt, vergapen we ons aan nog meer goud -dat kan blijkbaar- binnen in de tempels. Bij de kleuter roept dat de vraag op of de mensen die hier vroeger woonden misschien rovers en jagers waren. Dat vinden we een terechte vraag. Bij Ali baba en andere sprookjes en verhalen die we hem voorlezen, is dat immers dé manier om aan zoveel goud te komen.
Als we geen goud meer kunnen zien, lopen we langs het paleis zelf, dat helaas niet van binnen te bezichtigen is, naar de uitgang. Daar drinken we in een heel gezellig en koel koffiehuisje een ijskoffie. De kinderen krijgen hun welverdiende, ijskoude vruchtensap. Onze kleuter heeft vandaag genoeg gewandeld, dus we nemen een tuk-tuk -compleet met knipperende, gekleurde lampjes- naar ons hotel.
Vanmiddag doen we niet meer zoveel, want morgen belooft wederom een drukke dag te worden met een heuse fietstocht door ons geliefde Bangkok! We nemen wederom een verfrissende duik, deze keer in het andere zwembad van ons hotel en laten daarna de kinderen heerlijk op de kamer spelen. Even gewoon tekenen, kleien en een fantasiespel spelen met alles wat ze zelf in hun rugzakjes hebben meegenomen. Via roomservice bestellen we een pizza en vers fruit. Bangkok lonkt, maar vanavond hebben we gewoon genoeg aan elkaars gezelschap.
Op de fiets door Bangkok
We sluiten in Bangkok af met een knaller! We gaan namelijk met de fiets op pad. Op ons gemak wandelen we door de voor ons inmiddels bekende straatjes naar Grasshopper Adventures. Hier wordt ons een fiets met kinderzitje aangemeten. Alleen al het passen van de helmen wordt door onze kinderen als een feestje beschouwd. Behalve de gids Woody -niet die van Toy Story 1 t/m tig- gaan er nog twee andere toeristen mee. Wat heerlijk, zo’n klein gezelschap.
De tocht voert ons langs kraampjes van drukke, geurige marktjes, waar we moeten uitkijken dat de Thai onze kinderen het eten niet gewoon in de mond duwen als we even stilstaan, over smalle paadjes tussen de huizen door, langs de vele kanaaltjes, over bruggetjes, langs straten vol glimmende gouden Boeddha’s en door groene laantjes. Dit is het Bangkok waar je geen toeristen ziet. Het is Genieten met de -zachte- hoofdletter G. De kinderen zitten rustig achterop en kijken hun ogen uit. Het parcours is vrij vlak. Het is alleen even werken als het wat steiler wordt om een brug over te komen. Dan duwt onze peuter behulpzaam in mijn rug en roept: “Tom op mama!” De ‘k’ aan het begin van een woord is op dit moment nog lastig voor onze uk.
Heerlijkheden proeven in een Portugese bakkerij
Met fiets en al worden we op een watertaxi geloodst die ons naar het oudste gedeelte van de stad voert. Hier zien we een Katholieke kerk en gaan op bezoek bij een Portugese bakkerij. We zien hoe ze op ambachtelijke wijze cup cakes bakken. En het fijnste is: we mogen proeven! Ze zijn nog warm en smaken overheerlijk. Ook de verse koffie is een van de betere die ik ooit gehad heb. Onze kinderen vermaken zich prima door alle aandacht en het speelgoed dat het zoontje van de eigenaren voor ze aansleept. Het is bijna jammer dat we verder moeten.
We fietsen naar een tempelcomplex met een enorme, gouden Boeddha. In de tempel heerst een serene rust. Wij zijn de enige niet-Thai hier aanwezig. Woody vertelt van alles over de Boeddhistische gebruiken en we rammelen met potten met stokjes om te kijken of we nog wat geluk hebben, slaan op een gong en luiden met een groot stuk hout een enorme bel. De koters profiteren volop van de vrijheid nu ze van de fiets zijn. Ze wandelen over het overzichtelijke terrein van het complex en beklimmen de trappen, terwijl ze af en toe door hun blonde haren worden gestreken.
Visjes voeren en naar het poppentheater
Na een prachtige route langs het water en door het groen van de stad, eten we op een lokale markt. We stallen onze fietsen en drinken hier een heerlijke verse vruchtensmoothie. Terwijl we op ons eten wachten krijgen de kinderen een grote zak felgekleurd visvoer en gaan meteen aan de slag. De vissen krioelen over elkaar heen om een stukje te pakken te krijgen, wat een prachtig schouwspel is dat. Na een smakelijke Thaise lunch lopen we naar een poppenmuseum, waar net een voorstelling wordt gegeven. De houten marionetten worden bediend door een aantal in zwarte kleding gehulde acteurs. Na afloop mogen onze kinderen de spelers een fooi geven van Woody en ik kan wat foto’s maken. Helaas is onze peuter bang voor de poppen en klampt ze zich stevig aan mijn been vast, terwijl de grote broer geniet van de aandacht.
Varen met de longtail-boat
Onze fietsen worden op een longtail-boat geladen en we varen door kanalen, langs tempels en houten huizen op palen, langs zwemmende kinderen en dikke, slapende varanen. Eenmaal door de sluis bereiken we de brede Menam rivier en zien het Grand Palace opdoemen. In de verte is de skyline van wolkenkrabbers te zien. De behoorlijk drukbevaren rivier is onstuimig en we stuiteren op de houten bankjes op en neer. Het laatste stuk van de tocht voert ons op de fiets door het hectische verkeer weer terug naar de plek waar dit onvergetelijke avontuur vanmorgen begon.
Na een verkoelend drankje nemen we afscheid van top-gids Woody. Door smalle paadjes wandelen we naar ons hotel. We plonsen voor de laatste keer in het zwembad om het stof van de stad van ons af te spoelen en duiken vroeg ons bed in. Morgen verlaten we deze veelzijdige wereldstad voor de jungle. We beloven dat we terugkomen, want we zijn hier nog lang niet uitgekeken! Dank je wel Bangkok, voor een geweldige start van onze wereldreis!
Dit moet je weten voor je stedentrip naar Bangkok met kinderen
Plan je een stedentrip naar Bangkok of misschien wel een complete vakantie naar Thailand? Deze tips helpen je tijdens de voorbereiding:
- In Bangkok voor beginners lees je handige informatie voor je eerste bezoek aan bangkok met je gezin.
- Lees onze artikelen over Bangkok met kinderen voor meer reistips en inspiratie.
- Bekijk de handige informatie en artikelen over Thailand voor je eerste bezoek aan dit heerlijke Aziatische land.
- Huur je een auto in Thailand? Ontdek hoe je korting op je Sunny Cars huurauto krijgt via ons!
