Chiang Mai Zoo, te dicht bij de dieren
We zijn alweer dik twee weken op vakantie in Thailand met onze peuter en maken veel mee. Afgelopen week hebben we vooral lekker gerelaxt en onze bijna 2-jarige heeft geoefend op traplopen rechtop en zonder leuning.
Lekker genieten van de rust met onze peuter
De meisjes van ons hotel, zoals onze peuter ze noemt, vinden hem allemaal leuk en zijn erg vriendelijk en behulpzaam. De poesjes die in het hotel rondlopen zijn favoriet en onze kleine dreumes kan iedere ochtend zijn eigen verse ontbijt kiezen. Lucas wijkt niet snel af; de bestelling is een gebakken of gekookt ei met brood, een vast ritueel. En de boter mag niet ontbreken. Dan nog een fruitsapje en soms nog wat ananas. Verder niet te veel verrassingen! Het vocabulaire is weer toegenomen; kamer, meisies en poes/boes zijn favoriet net als billendouche. Juist ja, dat is de douche voor de billen die in Thailand naast iedere wc zit.
We hadden gerekend op wat warmer weer in december, maar dat valt tegen in Chiang Mai dus het is absoluut geen aanrader om een middag aan het zwembad te liggen. Het is echt rillen als een rietje in het water dus we hebben nog aardig wat tijd over. Tijd daarom voor de Chiang Mai Zoo.
Pandaberen kijken in de Chiang Mai Zoo
Chiang Mai Zoo is bekend en wordt door velen aanbevolen. Hoewel er hier geen Westerse standaarden gelden, worden de dieren hier wel degelijk goed behandeld. Het terrein is uitgestrekt en heuvelachtig en je kunt hier heel dicht bij de dieren komen. Bovendien is er de mogelijkheid om met de auto langs de dieren te rijden. Als het warmer weer is dan is dat absoluut een aanrader want je moet in de Chiang Mai Zoo dus continue berg op en bergaf lopen. Met een kinderwagen en dreumes is dat niet fijn boven de 25 graden en een hoge luchtvochtigheid.
Onze favorieten zijn de aapies of misschien toch de vogels die op je komen zitten. En de olifanten zijn eigenlijk ook wel stoer. Ai, lastig kiezen dus voor een peuter die voor het eerst zo’n beetje van dicht bij echt kennismaakt met dieren. In ieder geval kunnen we de olifanten voeren en er zo dicht bij komen dat we ze kunnen aaien. Voor kinderen natuurlijk geweldig, voor mij als volwassene een moment waarop ik in dubio sta om eerlijk te zijn. Hier gelden gewoon echt andere maatstaven en ik vind dat lastig merk ik. Als de dieren gewassen worden vraagt Lucas heel nieuwsgierig: olifant ook billendouche mama?
Een dierenparade… say WHAT?!
Een aantal keren op een dag wordt er een soort parade gelopen door de dierentuin waarbij verschillende dieren een ronde door de dierentuin lopen om uiteindelijk te eindigen op een groot plein waar je met de dieren op de foto kunt, ze kunt aanraken en kunt voeren. Omdat ik met eigen ogen wil zien wat hier gebeurt gaan we kijken. Voor kinderen is deze parade fantastisch en ik moet bekennen dat ik het ook wel grappig vindt als er een aapje op mijn hoofd staat ineens. Toch vind ik dat dit niet zou moeten mogen.
Onze peuter geeft bananen aan de olifanten, aait de papegaai nog even en raakt de slang aan die om zijn nek zit voordat we er erg in hebben. Verder is er een aapje op zijn hoofd gaan zitten en kijken we het nog even aan voordat we verder gaan. Door naar de witte tijgers, giraffen (die Lucas nana’s noemt) en nog veel meer grote en kleine dieren. Om uiteindelijk te eindigen bij de twee pandaberen waarvan later blijkt dat panda Lin Hui zwanger is!
Chiang Mai Zoo in geen enkel opzicht vergelijkbaar met de dierentuinen zoals wij ze kennen, ik ben dan ook blij te horen dat er tegenwoordig geen shows meer worden gehouden in deze dierentuin. De dierentuin zoals wij hem zagen zou ik nooit meer willen bezoeken. Als we er weer in de buurt zijn, wil ik echter wel mijn eigen mening vormen en de veranderingen kunnen zien ten opzicht van zoveel jaar geleden.
