Nyaung Shwe, van Inle meer tot prachtige pagodes

Na een prettige busreis van negen uur komen we midden in de nacht en een uur eerder dan verwacht vanuit Bagan aan in Nyaung Shwe bij het Inle Lake (Inle meer). We laten ons naar het hotel brengen waar we op allerlei mogelijke manier de portier, die in de lobby ligt te slapen, proberen wakker te maken. Als we uiteindelijk binnen zijn, gaan we zelf ook nog even slapen, dan kunnen we er morgen weer tegenaan.

Nyaung Shwe bezoeken

Dorpen die op palen zijn gebouwd

We zijn in Nyaung Shwe, met ons onze dochter van acht jaar, om het Inle Lake (Inle meer) te bezoeken. Dit meer in Myanmar staat bekend om haar dorpen die op palen zijn gebouwd. Het meer dat ongeveer 400 kilometer noordelijk ligt van de voormalige hoofdstad Rangoon is meer dan twintig kilometer lang en vijf kilometer breed.

Tijdens onze taxirit van het busstation van Nyaung Shwe naar ons hotel hebben we al gevraagd aan de taxichauffeur op welke manier we het beste een boot over het meer kunnen regelen. Dit kan via bijvoorbeeld het hotel, maar je kan het ook zelf regelen. Natuurlijk heeft onze taxichauffeur een neef met een boot die onze boottrip kan verzorgen.

Beenroeiers en drijvende boomgaarden

Zo komt het dat we de volgende morgen na het ontbijt keurig op de afgesproken tijd worden opgehaald in ons hotel. Naast ons hotel ligt een bootje met zwemvesten klaar om ons over het meer te varen. Op één boot kan je overigens makkelijk met het hele gezin plaatsnemen. Voor iedereen is een zwemvest aanwezig, wat wij als extra zacht kussen gebruiken tegen de harde houten rugleuning. De zwemvesten zijn er niet in een kindermaat, maar toch zouden wij deze rustige boottocht met kinderen gewoon aanraden. Wij hebben ons op ons gemak en veilig gevoeld.

Inle Lake staat dus vooral bekend om de typerende dorpjes op palen. Verder zie je er de vissersmannen die ook wel beenroeiers worden genoemd. Zij varen op een speciale manier met hun voeten de boot en vangen vis. Bijzonder om te aanschouwen met kinderen!

Tijdens onze eerste dag op het meer komen we onderweg steeds van deze vissers tegen. Heel speciaal om te zien en onze gids neemt de tijd om ons te laten kijken en foto’s te maken. De tocht over het meer brengt ons ook langs ‘drijvende tuinen’ waar groente en fruit geteeld worden op het water. Wij zien vooral veel tomatenplanten, in ieder geval een bijzonder aangezicht. Op het meer varen boten vol met tomaten richting de markt of opslagplaats. Van daaruit wordt verder transport geregeld. Het is heel speciaal om het leven op het water vanuit onze boot te aanschouwen. Het is toch een heel andere wereld dan de onze en Fleur doet veel nieuwe indrukken op.

Zoveel te zien en beleven met een kind op het Inle meer

We komen langs verschillende dorpen op palen. Naast de verschillende huizen zien we scholen, winkeltjes en restaurants op het Inle Lake. Fleur vindt het leuk om de school met kinderen te zien die naar ons zwaaien wanneer ze ons voorbij zien varen. Onderweg eten we in één van deze restaurantjes en bezoeken we een sigarettenmakerij en een fabriek waar verschillende producten geweven worden. Via weefgetouwen worden we richting de winkel geleid. Omdat we niet echt houden van deze toch wel erg toeristische attracties, lopen we kort door de fabrieken heen en maken meteen gebruik de toiletten.

We zien in de weverij twee ‘longneck women’, dames die onderdeel zijn van een bepaalde stam in Myanmar. Zij leven overigens ook in het noorden van Thailand bij Chiang Rai in de buurt. Deze vrouwen dragen van jongs af aan zware goudkleurige ringen om hun nek. Jaarlijks komt er een ring bij. Heel apart om te zien. De nek van de longnecks zijn extreem lang door de ringen. De dames zien er allebei prachtig uit in hun gekleurde kleding en de gouden ringen om hun nek en benen. Ik vertel Fleur dat het een vrije keuze is van de vrouwen om deze ringen te dragen, het is echt onderdeel van hun cultuur. Het voelt een beetje als een attractie deze longneck women, maar de waarheid is dat ze onderdeel zijn van een groep met etnische minderheden en dat ze door toerisme toch hun eigenheid en woonomgeving kunnen behouden.

Na een bijzondere en lange dag gaan we terug naar ons hotel. ’s Avonds lopen we binnen vijf minuten vanuit ons hotel naar het dorpje van Nyaung Shwe. In het dorpje zelf is niet veel te doen. Er is een groot klooster waar we naar de voetballende monniken keken. Verder bestaat het uit een drukke hoofdstraat met brommers en auto’s en een aantal kleine rustige zijstraatjes.

Ondanks dat Nyaung Shwe de uitvalsbasis is om het Inle Lake op te varen, komen wij niet veel toeristen tegen. Gelukkig zijn er wel verschillende restaurants met volop keuze voor het hele gezin uit Aziatische en Westerse gerechten. Kinderstoelen zijn niet aanwezig, maar met een beetje creativiteit zoals het opstapelen van twee plastic stoelen of krukjes, kan je wel met een peuter aan tafel zitten. Deze dag was prachtig. We hebben ontzettend veel gezien en veel nieuwe indrukken opgedaan.

Met de boot naar Intheinmarket

De volgende dag hebben we weer bijna een hele dag om op en om het Inle Lake door te brengen. We pakken pas aan het eind van de dag de nachtbus naar Yangon. We vertrekken weer met de dezelfde boot van de dag ervoor en laten ons rustig varen naar de kleurrijke Intheinmarket aan de andere kant van het meer.
Deze markt begint ’s morgens vroeg en is er maar tot het middaguur. Het is echt een lokale markt met groente, fruit, specerijen en bloemen. Daarbij zijn er nog wat andere zaken te koop en zijn er een aantal stalletjes met souvenirtjes. Wij vinden het erg leuk om deze plek te bezoeken. Fleur heeft hier zelf wat leuke spulletjes en souvenirs kunnen kopen. Ook het spelletje van het afdingen, weglopen en toch weer terugkomen heeft ze al aardig in de vingers.

Dhwe Inn Tain Pagodas

Na de markt lopen we naar de Dhwe Inn Tain Pagodas. Om hier te komen, lopen we eerst een heel stuk omhoog door een overdekte gang die aan weerszijden is dichtgezet met souvenirstalletjes. Dit stuk is makkelijk te lopen en doordat we afgeleid worden door de verkopers hebben we niet door dat het uiteindelijk best een eindje wandelen is.

Eenmaal boven zien we honderden wit- en goudkleurige pagodes en stupa’s. Deze steken heel mooi af tegen de toen nog voornamelijk blauwe lucht. We lopen met zijn drieën zonder andere toeristen door dit complex. In de wind hoor je overal zachtjes de belletjes rinkelen die op alle toppen van de pagodes bevestigd zijn, dit geeft een bijzonder gevoel. We wandelen door dezelfde gang met stalletjes weer terug naar onze boot. Ondertussen is het gaan regenen en moeten we uiteindelijk ruim een uur wachten voor we het meer weer kunnen oversteken om terug naar ons hotel te gaan. We laten ons in het dorp afzetten om wat te eten. Daarna is het tijd om ons voor te bereiden op het volgende avontuur; de nachtbus naar de hoofdstad van Myanmar: Yangon.