Ons persoonlijke bezoek aan een kindertehuis in Sri Lanka
3 x per dag een maaltijd, een dak boven je hoofd en scholing. De eerste levensbehoeften die kinderen uit zeer arme gezinnen in Sri Lanka niet hebben. Voor ons één van de redenen om een donatie te maken bij het kindertehuis in Sri Lanka dat gerund wordt door Father Piyal.
Bezoek aan een kindertehuis in Sri Lanka
We hadden al besloten om tijdens onze rondreis door Sri Lanka wederom een kindertehuis te bezoeken zoals we dat deden in Thailand in 2011 en 2013. Via via kwamen we tijdens een weekendje weg met ons gezin in Zeeland in contact met het kindertehuis van Father Piyal, Providence in Sri Lanka. Toeval bestaat niet! Of denk jij van wel? Na wat onderling contact horen we dat we meer dan welkom zijn om het kindertehuis in Sri Lanka te komen bezoeken.
Overstroming trof ruim 100.000 mensen Sri Lanka
En dan net een week voor ons vertrek naar Sri Lanka komt er plotseling een verontrustend bericht: In Sri Lanka zijn meer dan 100.000 mensen getroffen door overstromingen en aardverschuivingen, ontstaan na een aantal dagen flinke regenval. In het gebied dat is getroffen zijn hele dorpen weggevaagd. We weten dat het kindertehuis in Providence een uur rijden is van het gebied dat is getroffen. We gaan er vanuit dat alles in orde is, maar zeker weten we het eigenlijk niet. Er is sowieso hulp nodig, ook als deze natuurramp niet was gebeurd. We maken dus direct de keuze om een inzamelingsactie op te zetten om zelf geld te kunnen doneren aan het kindertehuis in Sri Lanka dat we gaan bezoeken. We kunnen dus zelf het geld overhandigen.
Drie kinderen een jaar lang kunnen sponsoren of één kind drie jaar lang de eerste levensbehoeften kunnen geven: dat was ons doel!
Ons bezoek aan Providence
Het contact met het kindertehuis gaat wat moeizaam door de slechte internetverbindingen in Sri Lanka, maar door wat hulp lukt het ons om toch een datum te krijgen waarop we welkom zijn om het kindertehuis te bezoeken en waarop wij ook in de buurt zijn. Door hulp van zakenrelaties, vrienden en bekenden sprokkelen we € 500,00 bij elkaar en daar zijn we eigenlijk best trots op in de korte tijd van 1,5 week voor vertrek! We willen dit bedrag graag persoonlijk gaan overhandigen en het blijkt al snel dat dit mogelijk is. Het kindertehuis is niet getroffen door de overstromingen. Wat een opluchting, want dan was de situatie heel anders geweest.
Zonder adres op pad in Sri Lanka
We rijden eigenlijk op de bonnefooi naar het dorp toe met onze chauffeur. We hebben geen concreet adres, maar dat schijnt in Sri Lanka niet helemaal vreemd te zijn. Father Piyal is naar verwachting een bekend figuur in het dorp dus we gaan hem vast vinden. Het lijkt net Spoorloos soms. We stoppen op plekken die lijken op een kindertehuis, vragen na en vangen in eerste instantie bot. Totdat er een non die we ontmoeten erg enthousiast regeert op onze vraag. Jazeker kent ze Father Piyal en het tehuis. Na nog wat omzwervingen belanden we uiteindelijk op de goede plek. Het Providence kindertehuis voor jongens.
We worden enthousiast ontvangen en er wordt ons thee aangeboden. Vervolgens verontschuldigen de vrijwilligers zich dat ze ons enkel een klein plakje cake kunnen aanbieden. Meer is er niet. Het liefst willen we deze afslaan, want wij kunnen vanavond wel weer wat eten e. Maar onze chauffeur vertelt ons dat ze het ons heel graag willen aanbieden. Met onze donatie in ons achterhoofd – waar zij overigens nog niets vanaf weten – voelen we ons wat minder schuldig. We krijgen een rondleiding en uiteindelijk doen we de donatie. Je had de gezichten moeten zijn, wat ontzettend enthousiast en verbaasd waren ze. Een echt tranen in ons ogen momentje, we zijn echt geraakt door de reactie van deze lieve mensen die niets hebben en toch nog een laatste plakje cake willen delen.
Wat is er gedaan met de donaties?
We zijn inmiddels ongeveer een half jaar na ons bezoek aan het Providence jongenshuis. Inmiddels weten we dat onze donatie voornamelijk wordt gebruikt voor de eerste levensbehoeften. Door de bouw van een nieuw kindertehuis afgelopen jaar, waren de middelen zeer beperkt en was en dringend financiële hulp nodig. In een land als Sri Lanka is het gelukkig zo dat een kleine donatie al een groot verschil kan maken.
We hebben de keuken, eetkamer en slaapzaal van de kinderen gezien en moeten eerlijk zeggen dat het ons aangreep. Het feit dat kinderen opgroeien zonder ouders is al heftig. Hier in het tehuis is er vervolgens geen enkele privacy en verwacht zeker niets extra’s. Dat raakt me nu ik dit opschrijf weer. Helaas hebben wij ons doel niet behaald, maar het doet goed om te weten dat onze donatie goed en volledig op de juiste plek terecht is gekomen. Ons doel was om € 750,00 bij elkaar te krijgen voor het kindertehuis van Father Piyal. Ondanks dat we dit niet helemaal gehaald hebben, zijn we trots op wat we wel hebben kunnen bijdragen.
Wat feiten op een rij…
- Voor een intern kind in het tehuis is er minstens € 240,00 per jaar nodig. Het kind woont dan in het kindertehuis, gaat naar school, krijgt kleding, boeken en schriften, een schooluniform en 3x per dag een maaltijd. Daarnaast krijgt een kind les in muziek, dansen en/of toneelspelen.
- Voor een extern kind zijn de kosten voor onderwijs € 5,00 per maand, maar meestal zijn de ouders zo arm dat de kinderen met een kop thee als ontbijt naar school moeten. Vaak komt er maar één karige maaltijd per dag op tafel en ’s avonds een hapje. Een bedrag van € 8,00 per maand is daarom passender.
Bezoek aan een kindertehuis in Azië
We hebben eerder een donatie gedaan aan een kindertehuis in Thailand en bezochten dit tehuis ook persoonlijk in 2011 en in 2013. Contact met de lokale bevolking vinden wij belangrijk tijdens onze reizen en daar hoort ook contact met minder bedeelden bij in onze ogen. Wij hebben de mogelijkheid om te kunnen reizen en één van de dingen die het ons brengt is dat we ook zijn dat onze rijkdom zoals wij die kennen niet overal vanzelfsprekend is. Maar één ding hebben we gezien door onze reizen. Rijkdom zit hem zeker niet enkel in geld, rijkdom zit ook in heel veel andere zaken. Wij kunnen in het Westen op sommige vlakken nog veel leren van de Aziaten.