Babymoon Thailand, van ceremonie tot ziekenhuisbezoek
Een babymoon in Thailand klinkt als een droom, en dat was het ook – met een onverwachte twist! Reizen terwijl je zwanger bent is een bijzondere ervaring, en Thailand bleek de perfecte bestemming: gastvrije mensen, heerlijk eten (mits niet te pittig!), indrukwekkende tempels en een ontspannen sfeer. Maar wat als je tijdens je babymoon ineens in een ziekenhuis belandt? Geen zorgen, de medische zorg in Thailand is uitstekend en onze ervaring in Chiang Rai bevestigde dat alleen maar. Naast een bezoekje aan het ziekenhuis – gelukkig zonder grote zorgen – beleefden we nog veel meer bijzondere momenten. Van een inspirerende ontmoeting met een monnik en een traditionele Bai Sim ceremonie in Chiang Mai tot relaxen aan het water en genieten van de Thaise keuken. Thailand is niet alleen een geweldige reisbestemming, maar ook een plek waar je als zwangere reiziger met vertrouwen kunt rondreizen. In deze blog deel ik onze avonturen, handige tips en waarom een babymoon in Thailand een fantastisch idee is!
Zwanger naar Thailand
Ook als je zwanger bent, kun je prima naar Thailand gaan. De medische voorzieningen zijn goed en het eten is prima. Bestel niet te pittig eten, dat moet je er wel altijd duidelijk bij zeggen. Als je nog niet ziet dat je zwanger bent, wijs je naar je buik en zeg je baby. Ik ben geen Thai tegengekomen die dit niet snapte. Zelfs de Thai die geen woord Engels spreekt, snapt dat. Ik ben zelf tijdens mijn zwangerschap ook in een Thais ziekenhuis geweest. Je krijgt voorrang, ook al is het niet zwangerschap gerelateerd en ze lichten je ontzettend goed voor. Als ik het zelf had gewild, hadden ze zelfs nog een extra echo gedaan voor mijn eigen geruststelling.
Zwanger in Chiang Mai, genoeg te beleven!
In het vliegtuig slaap ik al voordat de stewardess haar eerste hulp bij ongelukken heeft gestart. Zo gaat reizen wel snel en om 14.00 uur stappen we uit in Chiang Mai. Op het airport regelen we meteen even een Thais telefoonnummer, want die worden vandaag gratis uitgedeeld. Kan handig zijn. De meter taxi’s zijn in Chaing Mai goed geregeld en een kwartier later staan we op onze heerlijk deluxe suite in het Manathai Village hotel na een verfrissende cocktail en vriendelijke gezichten van al het personeel.
Onze hoteltip is Manathai Village. Je bent bij deze gewaarschuwd, want je wilt hier naartoe! Het Manathai Village hotel is gewoon GEWELDIG! Beetje lastig vinden in de kleine straatjes, maar dat levert wel weer leuke contacten op met locals. De leukste is tot nu toe Gijs die gaat hardlopen. Wat begint met een vriendelijke lach, lekker fris flesje water en smakelijke watermeloen, eindigt bij deze lieve Thaise in het voorstel voor een Thaise full body massage. Dat kan in de hotelkamer of voor 160 baht meer in een ander ‘mooi’ hotel. Gijs besluit toch maar lekker naar zijn eigen hotel terug te keren en we plonzen samen lekker in het zwembad.
Sfeer proeven in old town
Even terug naar de avond van aankomst in Chiang Mai. We besluiten na een heerlijk verfrissende douche old town in te lopen om even te oriënteren. Old town wordt omringd door een stadsmuur. We lopen meteen al tegen een paar prachtige Wat-complexen aan. Hoewel de verleiding groot is er naar binnen te gaan, doen we het niet. Dat is voor morgen. Verder lopen we op straat een ontzettend vriendelijke vrouw van onze leeftijd tegen het lijf. Ze wordt helemaal wild door de zwangere buik. Blijkbaar een middel om leuke contacten te leggen, ach daar maken we dan toch gewoon dankbaar gebruik van! We kletsen even met haar en krijgen een stortvloed aan tips over wat wel en niet te doen, waar naartoe te gaan en we komen erachter dat zij alles weet van de Wat-complexen hier: ze werkt hier!
Flight of the Gibbon zipline tour Chiang Mai
We lopen wat gezellige straatjes in en komen dan toevallig uit bij ‘Diva hostel’. De bar ziet er van buitenaf erg gezellig uit en wij hebben wel zin in een lekkere drink, liefst een fruit drink. Uiteindelijk drinken we die niet, maar we raken wel aan de praat met de eigenaren, een Zwitser en zijn Thaise vrouw. We krijgen een hoop goede en eerlijke informatie erbij en boeken meteen ook twee excursies. Na wat onderhandelen betalen we uiteindelijk 2.800 baht en krijgt Gijs er een uur massage bij. De Flight of the Gibbon zipline tour is de langst lopende en beste excursie in zijn soort. Er zijn ook andere opties, maar in praktijk zijn deze kwalitatief net wat minder. We houden het dus bij het origineel en niet bij de kopieën.
Helaas kan ik Mireille niet mee… Even in het kort: bij Flight of the Gibbon ga je naar het regenwoud en slinger je via een kabelbaan/zipline van boom naar boom. Daarbij is de langste afstand 800 meter, isn’t that cool?! Na deze onderhandelingen gaan we lekker eten bij Huan Phen Restaurant. Aanrader van de locals en inderdaad een perfect restaurant. Vandaag hebben we alweer meteen kennisgemaakt met de enorme vriendelijkheid van de Thai. Wat zijn ze behulpzaam, vriendelijk en lief. Wij voelen ons alweer helemaal thuis hier en na een dag raden we alweer iedereen aan om dit geweldige land met een bezoekje te vereren.
Naar het ziekenhuis in Chiang Rai
Voor iedereen die zich bij het lezen van deze titel zorgen begint te maken over zwangere ik: niet nodig! Aanstaande vader, moeder en kind maken het allemaal uitstekend. Toch was er wel een reden voor het bezoekje aan het ziekenhuis in Chiang Rai vanochtend tijdens onze babymoon. Ik heb al sinds de aankomst hier last van verkoudheid en keelpijn. Met de voorhoofdsholteontsteking in China vorig jaar nog vers in het geheugen lijkt het slim om toch even actie te gaan ondernemen, omdat het gisterenavond ineens toch echt niet meer gaat. Ik heb ontzettend veel last van mijn ogen, hoesten, keelpijn. Ach, vroeg naar bed. De aanstaande papa vermaakt zich wel op de suite en morgen gezond weer op. Maar dat zat er even niet in… Na een hele nacht spoken met z’n tweeën – ik bedoel dan mijzelf en Topolino in mijn buik – ben ik blij dat de wekker om 8.00 uur gaat. Met moeite krijg ik mijn rechteroog open, dat er van buitenaf al niet heel flex uitziet, maar waarvan de kleur verre van normaal is als hij eenmaal open is. Details laat ik maar even achterwege.
Na een ontbijt op onze suite is het tijd om zo snel mogelijk richting een dokter te gaan en dat wordt uiteindelijk het Overbrook Hospital dat nog geen 500 meter van ons hotel – The Riverie by Katathani SHA Extra Plus – blijkt te liggen. Goed gekozen dit hotel en niet alleen vanwege de ligging hoor! De taxi zet ons voor de deur af en na het melden bij de information desk met mijn Gucci-diva-bril op zit ik in de molen om het hele ziekenhuis door te gaan met mijn polsbandje al om. Dat geeft de burger moed, ik hoop niet dat ze me hier willen houden!
Oooh you pregnant, how old?
Een stortvloed aan vragen in het ziekenhuis: How many days you have this already? You have fever? Are you allergic to anything? Oooh you pregnant, how old?! Iedereen is enorm behulpzaam en door onze paar woorden Thai beginnen ze al te glimlachen. You speak Thai? Euh, no sorry… Wat opvalt is dat we overal redelijk snel doorheen fietsen, het is hier goed geregeld. Of komt het door de diva-zonnebril? Waarschijnlijk komt het omdat ik zwanger ben. Eerst naar de oogarts, checken of mijn zicht in orde is en wat er aan de hand is. Daarna door naar de KNO-arts en kinderafdeling. Omdat communiceren lastig is, is het gewoon maar afwachten en vertrouwen op de kennis en kunde van iedereen. Alle artsen spreken wel gewoon Engels, dus dat gaat vlot!
Uiteindelijk zijn we alles bij elkaar een uurtje of 1,5 onderweg, maar dan is ook meteen alles gecheckt en sturen ze me weg met de mededeling dat als de oogontsteking binnen 1 week niet over is, ik alsnog in Bangkok naar het ziekenhuis moet gaan. Alles zal weer 100% genezen en geen blijvende schade aan de ogen. Ik krijg ontstekingsremmers voor keel en neus en nog druppels/tranen voor mijn ogen. Opgeteld met de hoestdrank die ik al heb en de strepsils moet het daarmee wel goed komen de komende dagen! Vanwege mijn zwangerschap zijn ze erg voorzichtig met medicijnen, gelukkig maar! Wel beetje jammer dat een oogontsteking super besmettelijk is, dus de kans is vrij groot dat mijn andere oog ook nog aan de beurt komt. En Gijs ook met een beetje pech…alert zijn dus! Geen gevaar voor de baby in ieder geval.
Sublieme service in het ziekenhuis van Chiang Rai
Dan wordt het Dusit Island Resort Chiang Rai weer gebeld en worden we keurig netjes weer opgehaald. Wat een verademing als die druppels in mijn oog gaan! Van de tabletten is al gezegd dat ze slaapverwekkend zijn en dat is te merken. Ik ben na het eten snel knock-out. Als ik weer wakker word, begint Topolino ook weer enthousiast te schoppen. Hij/zijn is er ook weer, die was even stil de afgelopen dag. Erg prettig om die activiteit weer in mijn buik te voelen. Inmiddels gaat het heel snel beter en ’s avonds gaan we zelfs weer even samen de stad in om een chauffeur te regelen voor morgen en om heerlijk te eten bij ‘Cabbages and Condoms Restaurant’. Zoals ik van tevoren al had uitgezocht, is de medische zorg in Thailand perfect, de rekening moet direct contact voldaan worden, maar valt enorm mee als je ziet waar we allemaal geweest zijn. Voor die prijs mag je de specialist in Nederland nog niet eens aankijken! Anyway, gaat de goede kant uit. Wij laten ons niet zomaar uit het veld slaan en vervolgen onze weg. Morgen gaan we samen met guide & driver Tom (echte naam Sakkawan Sommuang) via de lokale tribes en de Golden Triangle naar Chiang Sean. Tom stamt zelf af van de ‘Karen-tribe’. We zullen dus ook de longnecks gaan zien morgen. We reizen comfortabel is de 4×4 van Tom en kunnen het tempo zelf bepalen, dus dat gaat helemaal goed komen.
Naar het ziekenhuis in Thailand
Veel ouders durven niet op vakantie te gaan naar Thailand met kinderen, omdat ze denken dat de medische voorzieningen slechter zijn dan in Nederland. Niets is minder waar. Uit eigen ervaring weten wij dat de ziekenhuizen prima zijn en de voorzieningen, medische kennis en service zijn ook perfect in Thailand. Doktoren spreken over het algemeen goed Engels. Als buitenlander en zeker als het om een kind gaat, zul je worden doorverwezen naar het beste ziekenhuis in de buurt. Vaak loopt er iemand met je mee naar de juiste afdelingen. Wij kennen verhalen van vrienden met knokkelkoorts en decompressieziekte die in het ziekenhuis hebben gelegen en die alleen maar positief zijn. Het kiezen van een eigen kamer, eten en vriendelijk personeel. Persoonlijk lig ik liever in Thailand in het ziekenhuis dan in Nederland.
Apotheken voor medicijnen
In de grote steden en toeristische gebieden vindt je veel apotheken. In de kleinere plaatsen is dat wat lastiger, maar voor ouders die reizen met kinderen – en dan vooral met jonge kinderen – adviseren we niet te veel van de gebaande paden te gaan. Kinderen kunnen van het ene op het andere moment ziek worden en het is onverantwoord om te ver van medische hulp te zitten. Kinderen drogen immers snel uit als het warm weer is. Stel je voor dat je een boottocht maakt met overnachting en je kind wordt zeeziek. De boottocht is dan voor niemand een leuke herinnering. Ben slim en wacht tot je kind wat ouder is, een richtlijn is ongeveer 6 jaar.
De medische voorzieningen zijn in Thailand perfect voor buitenlanders. Toen ik zwanger was en naar Thailand vonden veel mensen dit best wel onverantwoord. Toen ik ook nog vertelde dat ik liever in Thailand zou willen bevallen dan in Nederland werd ik lichtelijk voor gek verklaard. Maar ik meen het echt: als toerist in Thailand zijn de medisch voorzieningen en ziekenhuizen in de grote steden absoluut perfect.
Wijze lessen van een monnik
We hebben een afspraak bij monnik Tika voor een lesje mediteren, twee dagen geleden hebben we hem al even gesproken. Deze man heeft ontzettend veel bagage heeft en dus kan praten uit ervaring. Hij is pas op latere leeftijd als monnik gaan leven en weet dus wat er in de wereld speelt.
Voordat we naar de tempel gaan, eten we nog even een heerlijke chicken sandwich met avocado bij ‘Ginger Cafe/The House’. Heerlijk gegeten! Net als we willen betalen zien we dat er een bui aankomt. De eerste van onze vakantie. We zoeken snel een tuk tuk op en onderhandelen over de prijs. De chauffeur vindt het wel best, hij voelt de eerste druppels al dus vindt dat we snel in moeten stappen. Komt goed! Als we net ‘droog’ zitten, breekt er een enorme hoosbui los. We worden bij de tempel keurig netjes onder de bomen afgezet, maar nu nog naar binnen toe door 20 meter regen. Geloof ons…daar kun je behoorlijk nat van worden! Twee minuten later arriveert Tika met een grote glimlach op zijn gezicht, hij heeft er zin in en wij ook!
Veel dingen die Tika vertelt, zijn eigenlijk heel logisch. Maar je staat er vaak niet bij stil. Bijvoorbeeld deze uitspraak: “Het grote geluk bereik je met eenvoud, niet met ingewikkeldheid”. In onze huidige maatschappij zijn we steeds drukker en drukker en we leggen onszelf allerlei doelen op, waardoor onze hersenen constant verschillende impulsen krijgen. Hierdoor raken we vermoeid en krijgen we steeds meer behoefte aan ontspanning en rust. Maar waarom vermoeien we onze geest constant met dingen waar we toch niets aan kunnen veranderen? Oftewel: “Leef in het hier-en-nu en geniet van dit moment en maak je niet druk over dingen waar je nu toch niets aan kunt veranderen, dat vermoeit alleen je geest”.
The important things in life
Denk ook eens aan de dingen die belangrijk zijn in het leven. Eten? We kunnen een maand zonder eten en overleven dan nog steeds. Drinken? We kunnen een week zonder eten en overleven dan nog steeds. Lucht? We kunnen nog geen 5 minuten zonder lucht…dus wat is nu belangrijk? We staan er alleen niet bij stil! De informatie die we op ons krijgen afgevuurd is enorm, maar geeft zeker stof tot nadenken! Als Tika merkt dat Gijs niet zo lang kan zitten vanwege zijn hernia, vraagt hij wat meer door en blijkt hij ook thuis te zijn in tai-chi. Ook interessant! Hij zal wel even een paar oefeningen voordoen. En op het moment dat er ‘gesport’ gaat worden, gaat de ‘pij’ uit. Dit is het lange gewaad dat een monnik draagt, oranje van kleur in dit geval. Wat daaronder zit is eigenlijk maar heel weinig, we hadden allebei eigenlijk niet verwacht dat je een monnik op die manier ooit te zien zou krijgen…maar toch wel! Er zitten maar een paar lapjes stof onder het bijzonder geknoopte gewaad. De oefeningen die Gijs nog meekrijgt zijn best pittig, maar wel nuttig. Wel frustrerend dat een monnik van 60 jaar vele malen flexibeler is dan een jonge vent van 30. Maar ja, hij is zo’n beetje de hele dag ook nergens anders mee bezig!
Als we na de meditatie en oefeningen richting de massagesalon gaan voor nog meer ontspanning, maar we een pitstop bij de ‘Garuda Fish Spa’. Dit heeft verder geen uitleg nodig, het is een half uurtje heerlijk ontspannen! Daarna nog even door voor een massage en pedicure om vervolgens heerlijk te eten op de Saturday night market!
Ceremonie bijwonen in een Wat in Chiang Mai
Ik kies er vanochtend voor om vroeg Chiang Mai in te gaan. Omdat het zo vroeg is, is het toeristische stuk nog totaal niet ontwaakt. Voor mooie foto’s moet je in de ochtend de stad in. Gijs maakt zijn flight of the gibbon. Vlak bij het hotel houd ik een tuk tuk aan. Om van de ene naar de andere kant van de stad te gaan geldt een standaard prijs van 60-70 baht. Tip is trouwens om dat even na te vragen aan betrouwbare locals zodra je in een nieuwe stad aankomt. De vriendelijke oude man zegt na mijn 60 baht voorstel direct: ok, 40 baht. Dus de prijsdeal is gemaakt.
Alleenstaande vrouw met zwangere buik
Later blijkt dat ze me als alleenstaande vrouw met zwangere buik zien als local. Misschien komt het door mijn looppas en houding, ik laat me natuurlijk niet foppen als vrouw alleen en probeer vrolijk mee te brabbelen met de woorden die ik ken in het Thais. Bovendien spreek ik alle namen op z’n Thais uit. Waarschijnlijk volledig verkeerd, maar het wordt wel gewaardeerd. En ik waardeer de oprechtheid en vriendelijkheid van de Thai ook enorm.
Bai Sim ceremonie in Wat Chiang Man
Als ik bij Wat Chiang Man aankom zegt de tuk tuk chauffeur dat ik nog niet naar binnen kan gaan. Ik snap niet helemaal waarom niet en omdat er niemand anders in de buurt is, besluit ik om via een zij-ingang rustig naar binnen te gaan, er blijkt een ceremonie te zijn. Ik blijf rustig achterin zitten, een bekijk de ceremonie en vraag me ondertussen af wat het precies is. Een bruiloft? Een inzegening? Het is in ieder geval ontzettend rustgevend. Links in de tempel zitten 5 monniken, daarbij een man en vrouw en nog een andere monnik en een vrouw die foto’s maakt. Bovendien zie ik een enorme hoeveelheid offers staan. De ‘hoofdmonnik’, zo doop ik hem bij deze even, zingt/preekt een half uur. Hij blijft maar bladeren in zijn boek en ik vraag me serieus af of hij het hele boek gaat zingen en of hij geen ontzettend droge keel krijgt. Hij neemt geen seconde pauze. Respect.
Offers brengen
Na een half uur en nog wat andere handelingen gaan we uiteindelijk de offers naar de monniken brengen. De vrouw die foto’s maakt, blijkt een vriendin te zijn en wenkt me. Ik moet erbij komen en deelnemen aan de rest van de ceremonie: offers geven, boeddha bedanken, buigen voor boeddha, gezegend worden met een soort van wijwater samen met mijn ongeboren baby, het krijgen van witte touwtjes om mijn polsen en het vrijlaten van vogels die in een mandje zitten. Het is allemaal onderdeel van de ceremonie.
Thaise Boeddhisme
Ik ben ontzettend nieuwsgierig en geïnteresseerd in de ceremonie. Een Thai doet dagelijks aan meditatie, maar in het huidige leven hebben vooral de jonge Thai hier vaak niet genoeg tijd voor. Om dit ‘goed te maken’ gaan zij, wanneer zij de mogelijkheid krijgen, naar de tempel om deze voor ceremonie speciaal voor hen te doen en daardoor weer op het goede pad te komen en om hun gezondheid te bevorderen. De witte bandjes om de polsen zijn dan ook ter bevordering van de gezondheid en veel Thai en Laotianen dragen dan ook bandjes en touwtjes om hun polsen.
Volgens het Thaise Boeddhisme leven er geesten in de verschillende delen van het menselijk lichaam. Deze geesten kunnen het lichaam verlaten, maar de Bai Sim ceremonie waarbij de bandjes om de polsen worden bevestigd beveelt de geesten terug te keren. Na 2 uur verlaat ik de tempel weer vol mooie herinneringen en ervaringen, ik blijf het Boeddhisme bijzonder interessant vinden! Overigens zeggen alle Thai afzonderlijk van elkaar tot nu toe dat ik zeker weten een jongetje ga krijgen. Een ding is zeker: over aandacht heb ik niet te klagen, maar dat is eigenlijk alleen maar leuk!
