Ceremonie bijwonen in een Wat in Chiang Mai

Ik kies er vanochtend voor om vroeg Chiang Mai in te gaan. Omdat het zo vroeg is, is het toeristische stuk nog totaal niet ontwaakt. Voor mooie foto’s moet je in de ochtend de stad in. Gijs maakt zijn flight of the gibbon. Vlak bij het hotel houd ik een tuk tuk aan. Om van de ene naar de andere kant van de stad te gaan geldt een standaard prijs van 60-70 baht. Tip is trouwens om dat even na te vragen aan betrouwbare locals zodra je in een nieuwe stad aankomt. De vriendelijke oude man zegt na mijn 60 baht voorstel direct: ok, 40 baht. Dus de prijsdeal is gemaakt. 

Alleenstaande vrouw met zwangere buik

Later blijkt dat ze me als alleenstaande vrouw met zwangere buik zien als local. Misschien komt het door mijn looppas en houding, ik laat me natuurlijk niet foppen als vrouw alleen en probeer vrolijk mee te brabbelen met de woorden die ik ken in het Thais. Bovendien spreek ik alle namen op z’n Thais uit. Waarschijnlijk volledig verkeerd, maar het wordt wel gewaardeerd. En ik waardeer de oprechtheid en vriendelijkheid van de Thai ook enorm.

Bai Sim ceremonie in Wat Chiang Man

Als ik bij Wat Chiang Man aankom zegt de tuk tuk chauffeur dat ik nog niet naar binnen kan gaan. Ik snap niet helemaal waarom niet en omdat er niemand anders in de buurt is, besluit ik om via een zij-ingang rustig naar binnen te gaan, er blijkt een ceremonie te zijn. Ik blijf rustig achterin zitten, een bekijk de ceremonie en vraag me ondertussen af wat het precies is. Een bruiloft? Een inzegening? Het is in ieder geval ontzettend rustgevend. Links in de tempel zitten 5 monniken, daarbij een man en vrouw en nog een andere monnik en een vrouw die foto’s maakt. Bovendien zie ik een enorme hoeveelheid offers staan. De ‘hoofdmonnik’, zo doop ik hem bij deze even, zingt/preekt een half uur. Hij blijft maar bladeren in zijn boek en ik vraag me serieus af of hij het hele boek gaat zingen en of hij geen ontzettend droge keel krijgt. Hij neemt geen seconde pauze. Respect. 

Offers brengen

Na een half uur en nog wat andere handelingen gaan we uiteindelijk de offers naar de monniken brengen. De vrouw die foto’s maakt, blijkt een vriendin te zijn en wenkt me. Ik moet erbij komen en deelnemen aan de rest van de ceremonie: offers geven, boeddha bedanken, buigen voor boeddha, gezegend worden met een soort van wijwater samen met mijn ongeboren baby, het krijgen van witte touwtjes om mijn polsen en het vrijlaten van vogels die in een mandje zitten. Het is allemaal onderdeel van de ceremonie.

Thaise Boeddhisme

Ik ben ontzettend nieuwsgierig en geïnteresseerd in de ceremonie. Een Thai doet dagelijks aan meditatie, maar in het huidige leven hebben vooral de jonge Thai hier vaak niet genoeg tijd voor. Om dit ‘goed te maken’ gaan zij, wanneer zij de mogelijkheid krijgen, naar de tempel om deze voor ceremonie speciaal voor hen te doen en daardoor weer op het goede pad te komen en om hun gezondheid te bevorderen. De witte bandjes om de polsen zijn dan ook ter bevordering van de gezondheid en veel Thai en Laotianen dragen dan ook bandjes en touwtjes om hun polsen.

Volgens het Thaise Boeddhisme leven er geesten in de verschillende delen van het menselijk lichaam. Deze geesten kunnen het lichaam verlaten, maar de Bai Sim ceremonie waarbij de bandjes om de polsen worden bevestigd beveelt de geesten terug te keren. Na 2 uur verlaat ik de tempel weer vol mooie herinneringen en ervaringen, ik blijf het Boeddhisme bijzonder interessant vinden! Overigens zeggen alle Thai afzonderlijk van elkaar tot nu toe dat ik zeker weten een jongetje ga krijgen. Een ding is zeker: over aandacht heb ik niet te klagen, maar dat is eigenlijk alleen maar leuk!