Koninginnedag in Beijing

Wat is het toch ontzettend leuk om herinneringen op te halen van reizen die je in het verleden hebt gemaakt. Ik heb vanaf 2004 reisverslagen van al onze vakanties en dat maakt onze herinneringen vaak nog veel levendiger, er staat maar een fractie van onze reisverhalen op deze site. Tijd om één van onze leuke momenten te delen: Koninginnedag 2004. Ik zet samen met mijn beste vriend voor het eerst voet op een ander continent en we gaan meteen naar de ambassade in Beijing!

Koninginnedag vieren op de ambassade

De rit van het vliegveld naar ons hotel was al enerverend en bovendien hadden we even te maken met de welbekende cultuurshock. De SARS-periode (Severe Acute Respiratory Syndrome) is net voorbij in China, maar er lopen nog steeds veel Chinezen met mondkapjes rond. Vervolgens pakken we na een paar uurtjes slapen de riksja naar de Nederlandse ambassade in Beijing. Een belevenis op zich, want het blijkt veel verder te zijn dan gedacht en die arme Chinees fietst zich een ongeluk met die twee zware Nederlanders in zijn riksja. Maar ach, hij heeft er goed aan verdiend weten we achteraf…

We zijn uitgenodigd door een vriend voor de Koninginnedagborrel op de Nederlandse ambassade. We zijn te vroeg, want natuurlijk was het inloggen op het WIFI netwerk van je hotel en je mail checken in 2004 nog geen vanzelfsprekendheid. We hadden dus geen idee hoe laat het feestje begint. Dat geeft ons mooi de gelegenheid om kennis te maken met Beijing. Er gaat al snel een wereld voor ons open bij het zien van de enorme hoeveelheid dvd’s die worden aangeboden voor nog minder dan een euro. We worden er hebberig van, want er zitten echt goede films en concerten tussen de grote collecties. Wat in Nederland nog in de bioscoop draait, ligt in China al in de winkel. Natuurlijk niet legaal, maar daar bedenken we direct een oplossing voor.

Verder kijken we onze ogen uit op straat, afgezien van het Hard Rock Café is dit gewoon echt een totaal andere cultuur en natuurlijk hebben we nog helemaal niets van de wereld gezien. Alles is even bijzonder, maar de vuilnisman (zie foto) spant toch wel de kroon. We hebben maar weinig foto’s van onze reis naar China. De digitale camera bestond al wel, maar de kaartjes waren wat sneller vol en we waren nog niet echt gewend aan het idee om maximaal foto’s van alles te maken…

Wow, films kijken on demand

Ik en mijn maatje komen in de middag van 30 april aan in het bruisende Beijing. We zijn enorm moe van onze lange reis, de eerste echte verre reis die we in ons leven maken als begin twintigers. We vielen met onze neus in de boter tijdens onze vlucht, omdat we 3 stoelen hadden dus ruim plaats. Dat ritueel heeft zich nog een aantal keren herhaald tijdens onze reizen de jaren daarna. Maar tegenwoordig zitten de vliegtuigen vaak zo vol dat je niet meer hoeft te hopen of dromen van een extra stoel en dus nèt wat meer ruimte. We hebben ons tijdens de vlucht prima vermaakt met ons eigen tv-scherm waar we het thuisfront vol enthousiasme over informeerden: wat uniek vonden we dit! Spelletjes, series, films…wat een walhalla. Onvoorstelbaar dat we dit toen als zo uniek beleefden en dat het tegenwoordig vanzelfsprekend is om deze faciliteiten tot je beschikking te hebben op de lange vluchten. Dat geeft maar aan hoe snel dingen zijn veranderd.

Borreltijd

Eind van de middag mogen we dan toch eindelijk naar binnen bij de ambassade. We hebben al veel foto’s gemaakt met onze nieuwe digitale camera met maar liefst een 256mb geheugenkaart die ons best wel flink wat heeft gekost. Incredible huh? Het was toch al 2004!? We stromen in tijdens de borrel. Pakken wat lekkere hapjes, drankjes en verzamelen nuttige tips van de expats en studenten die we spreken. Nadat we heel wat mensen gesproken hebben, het Wilhelmus hebben gezongen en natuurlijk een proost mee hebben uitgebracht op onze Bea besluiten we toch om weer terug naar ons hotel te gaan. Niet dat we echt last hadden van een jetlag, maar omdat we allebei toch best moe waren en meteen in het Chinese ritme willen zitten door op tijd naar bed te gaan en een goede nacht te kunnen slapen.

Onze eerste kennismaking met China is erg positief en we hebben al door dat dit land genoeg te bieden heeft. De eerste dag van ons leven dat we verder van huis zijn dan ooit, een prachtige dag die het begin is van eindeloos veel prachtige reizen samen.