Zes plaatsen aan de Atlantische kust die een omweg waard zijn
Aan de Atlantische kust van Frankrijk, strekt zich uit over ongeveer 1200 kilometer, tussen de kustplaats La Baule in het Département Loire-Atlantique en Hendaye in Baskenland. Het gedeelte van de kust tussen La Baule in het noorden en Hendaye in het zuiden, is het de moeite waard om eens een kijkje om de hoek te nemen.
Highlights tussen La Baule en Hendaye
Buurtschappen, wijken en dorpen vertellen hun eigen verhaal en wijken af van het bekende. Het waren bijvoorbeeld de nakomelingen van de Berbers die de Marokkaanse wijk in Saint-Gilles-Croix-de-Vie vormden. In Arcachon is de winterstad nog steeds een retraite, al was het maar voor het herstel van de zieken. En het onbekende Paimboeuf put zelfs in de 21e eeuw nog steeds uit zijn vroegere verleden als belangrijke haven voor de scheepvaart over de Loire.
De Marokkaanse wijk in Saint-Gilles-Croix-de-Vie
Terwijl de belangrijkste winkelstraat van Saint-Gilles-Croix-de-Vie op een levendige boulevard lijkt, voelt het alsof je 100 meter verderop, in het rustige “Quartier du Maroc”, terug in de tijd wordt geworpen. Het labyrint van smalle straatjes en kleine binnenplaatsen, omzoomd met dikke natuurstenen muren, is kenmerkend voor deze door zeelieden gebouwde wijk. De naam gaat terug tot de afstammelingen van de Moren, de Berberstammen die onder andere thuis waren in het huidige Marokko en die zich hier in de 16e eeuw vestigden. De woningen in de Marokkaanse wijk zijn vooral één ding: eenvoudig. En toch heeft elk gebouw zijn eigen identiteit en geeft het een indruk van het bescheiden dagelijkse leven van de zeevarenden van weleer. Het “Maison du Pêcheur”, een vissershuis uit de jaren twintig van de vorige eeuw, herbergt nu een museum.
Port Vieux, het centrum van Biarritz
Als u de elegante badplaats Biarritz bezoekt, kunt u de wijk Port Vieux niet missen. De straten zijn omzoomd met voormalige vissershuisjes en de trappen leiden van de promenade naar de trots van de wijk: het kleinste strand van Biarritz! Overdekte loopbruggen strekken zich uit langs het strand en getuigen van een tijd waarin ze nog gebruikt werden voor de walvisjacht en onder de bogen de walvistraan werd gewonnen. De “Rocher de la Vierge”, een rotsachtig rif met een beeld van de Madonna, strekt zich aan de rechterkant van het strand uit in de Atlantische Oceaan. Sinds 1887 is de site toegankelijk via een ijzeren brug, gebouwd door Gustav Eiffel. Links troont de Villa Goéland hoog op de rotsen. Een blikvanger zijn de leden van de legendarische zwemclub “Ours Blancs” (ijsberen), die van januari tot december in de baai trainen.
De wijk Saint Nicholas in La Rochelle
Saint-Nicholas is als een dorp in de stad. De voormalige visserswijk van La Rochelle ligt tussen het station en de oude haven. De met bomen omzoomde pleinen, geplaveide steegjes en dicht op elkaar gebouwde huizen geven de wijk een geheel eigen charme – en maken haar zo populair onder de ‘Rochelais’, zoals de inwoners van La Rochelle bekend staan. De bohemien-wijk van de stad met zijn drie torens is gevuld met tweedehandswinkels, kunstgalerieën, bibliotheken en platenzaken, kruidenierswinkels en bistro’s. Een hele bijzondere is de wijnkelder La Guignette in de oude werkplaats van een smid, die al in 1933 wijn en sterke drank opsloeg voor de schepen die voor anker lagen in La Rochelle.
Paimboeuf, voormalige voorhaven van Nantes
Tussen de Atlantische Oceaan en de Loire, tussen Nantes en Saint-Nazaire, was Paimbœuf – een deel van Saint-Brevin-les-Pins – ooit een verplichte tussenstop voor schepen die op de Loire voeren. Het was een bloeiperiode in de 18e eeuw, voordat de haven van Saint-Nazaire in 1856 in gebruik werd genomen en Paimbœuf zijn belang verloor. Het maritieme verleden is echter nog steeds alomtegenwoordig: pieren, een vuurtoren, steegjes en smalle doorgangen, prachtige herenhuizen met kleurrijke gevels en sierlijke balkons getuigen van een oogverblindend verleden. Met de sterrentuin, de “Jardin Etoilé”, creëerde de Japanse landschapsarchitect Kinya Maruyama een hedendaags kunstwerk met eenvoudige materialen: de Loire met zijn altijd boeiende schouwspel immer in het zicht.
Capbreton, stad van de 100 kapiteins
De oorsprong van de naam “Capbreton” is niet helemaal zeker. “Cap” – dat zijn oorsprong vindt in de Gasconse taal – duidt op een plaats aan het einde van de wereld; “Breton” blijft historici en taalkundigen voor een raadsel stellen. Eén ding is echter zeker: ondanks een kustlijn van meer dan 100 kilometer is Capbreton de enige haven in het departement Les Landes. In de 19e eeuw was de “stad van 100 kapiteins” een bloeiende vissershaven.
Totdat de rivier Adour werd omgelegd en Capbreton aan zijn lot werd overgelaten. Napoléon III blies de badplaats nieuw leven in en na verloop van tijd veranderde deze in een grote jachthaven met 1.200 ligplaatsen. Het zijn niet alleen de surfers die de charme van de plaats weten te waarderen; daar waar de Atlantische Oceaan en de uitgestrekte bossen met elkaar versmelten vind je ook ideale omstandigheden voor het beoefenen van diverse buitensporten. Overblijfsel uit het verleden: de dagelijkse vismarkt voor het kantoor van de havenmeester.
De Winterstad in Arcachon
In Arcachon verbindt een lift de zomer met de winter. De kuststad is verdeeld in een zomer- en een winterstad: de “Ville d’Été” met zijn strandboulevard en haven en de “Ville d’Hiver” in het bovenste deel van de stad. Deze laatste lijkt op een mozaïek van gebouwen die soms ronduit excentriek zijn. Het was ooit een retraite voor mensen die aan tuberculose leden en hier rust vonden dankzij de gezonde lucht van de zee en de pijnbomen. Vandaag de dag telt de historische wijk 300 villa’s uit de 19e en het begin van de 20e eeuw, waaronder talrijke huizen in chaletstijl die de charme van de bergen uitstralen. Maar er zijn ook gotische herenhuizen en Moorse paviljoens met rijkelijk versierde balkons, torentjes, extravagante dakconstructies, bijzondere trappen en exotische tuinen.
