Drie bijzondere uitstapjes in de natuur van de Auvergne

Genieten van de natuur in de Auvergne met kinderen? Er is in deze Franse regio voldoende te beleven als je met je gezin wilt genieten van de natuur, de velden vol tarwe en zonnebloemen en weides met koeien. Waar je moet zijn? Hier vindt je drie plekken die een bezoek meer dan waard zijn!

#1 Puy de Dôme een letterlijk hoogtepunt

De Puy de Dôme is de grootste vulkaan van de Auvergne. Deze reus, die het landschap domineert is 1465 meter hoog. Gelukkig kunnen we met de panoramatrein naar boven. Alleen al dat tochtje is voor de kinderen een uitje op zich. Beiden kijken ze gefascineerd toe als de trein het station binnen rijdt. Ook in de keurige wagons is genoeg te beleven. Het treintje klimt en het uitzicht wordt weidser. Als we boven zijn eten we een broodje hotdog die we kopen bij een foodtruck boven op de berg. Er zijn verharde wandelpaden die ook met de buggy -die in het treintje mee naar boven mag- goed begaanbaar zijn. Je kunt bovenop kiezen uit drie wandelroutes. Wij nemen heel toepasselijk ‘het pad van de kleine ontdekkingsreizigers’, bijna kleine wereldreiziger toch 😉 We genieten van de groene vergezichten en de paragliders.

Een Mercuriustempel op de top van de Puy de Dôme?

Op de top van de Puy de Dôme staat een Gallo-Romeinse Mercuriustempel. Wij vinden dit best een vreemde plek voor een tempel. Naast de overblijfselen van deze tempel staat het bezoekerscentrum Espace Temple de Mercure. Hier kun je gratis een interactieve tour volgen, waarbij het verhaal van dit bijzondere heiligdom verteld wordt. Dit is overigens wel in het Frans, de audiogids is ook beschikbaar in het Engels, maar dat spreken onze jonge kinderen helaas nog niet. Je kunt hier op aanvraag een rondleiding met gids boeken waardoor je gegarandeerd nog veel meer leuke feitjes leert over deze plek.

Wandelen we naar beneden, of zullen we paragliden vanaf de Puy de Dôme?

Ook de terugweg nemen wij met onze peuter en kleuter het treintje. Als je kinderen goed genoeg kunnen wandelen, ga dan vooral te voet de berg op -en af- of met de trein ophoog en lopend naar beneden of andersom. Vanaf de voet van de berg kun je kiezen voor: 1) Het Geitenpad (Chemin des Chèvres) van 4,9 km (3 uur) dat begint bij de Panoramique des Dômes, en 2) Het Muildierenpad (Chemin des Muletiers) van 3,9 km (2 uur). Dit pad start iets hoger op de helling, ter hoogte van de Col de Ceyssat. De laatste gaat een stuk steiler omhoog (en dus ook naar beneden).

Heb je kinderen die avontuurlijk zijn aangelegd, ga dan lekker paragliden vanaf de top! Het is per ‘vlucht’ afhankelijk vanaf welke leeftijd -en gewicht- deze geschikt is. Er zijn tandemsprongen waarbij kinderen vanaf 5 jaar mee mogen met een instructeur. Je gaat altijd met het treintje omhoog en daarna vlieg je lekker naar beneden! Reserveer wel tijdig, bijvoorbeeld via Absolu Parapente.

Praktische informatie Puy de Dôme

Het elektrische treintje rijdt alle seizoenen (in de zomer dagelijks), kijk op de website van Panoramique des Domes zelf voor actuele vertrektijden en prijzen. Het is slim om voor een gezins-retour-ticket te kiezen, je hond mag ook mee. Kinderen tot en met 4 jaar mogen gratis mee naar de top.

#2 Méandre de Queuille, genieten van een panoramisch uitzicht!

In het dorpje Queuille vind je het uitzichtpunt over de meanderende rivier la Sioulle. Vlakbij het uitzichtpunt is een heel schattig wit kerkje met een parkeerplaats. Via de trap lopen we naar beneden naar het uitzichtpunt over de hoefijzervormige rivier en de heuvels die het water omzomen. Wat een plaatje! Gelukkig is de boel afgezet met een stevig hek, zodat onze peuter en kleuter zelf naar beneden kunnen kijken, zonder dat we bang hoeven zijn dat ze naar beneden kukelen.

Picknicken kun je leren (blijkbaar)

Als we de omgeving goed in ons opgenomen hebben, wandelen we wat verder omhoog om het uitzicht vanuit een ander perspectief te bekijken. Het bos ruikt heerlijk, de vogels fluiten en de insecten zoemen. Dit is een leuk uitstapje in de natuur, zoals de kinderen het willen. Wij lopen maar een klein stukje, maar uiteraard kun je hier uren wandelen. Op een grasveld tussen het kerkhof en de kerk staan wat houten, wiebelige picknicktafels. We kiezen er één in de schaduw en eten onze baquette met chocoladepasta. Onze uitrusting bestaat uit een houten snijplank, een broodmes, een smeermes, bordjes, chocoladepasta en wat flessen water. Dit is echt een aanfluiting als je ziet waar de gemiddelde Fransoos mee op de proppen komt. Zij hebben minimaal een tafelkleed -echt waar- twee koelboxen en een strandtas met de lekkerste hapjes en drankjes: een compleet servies mét bestek, verschillende soorten brood, kazen, worsten, salades, chips, sapjes en flessen wijn. Onze picknickuitrusting heeft duidelijk een upgrade nodig. Na onze ‘karige’ lunch lopen we het Middeleeuwse kerkje binnen. Halverwege het gebouw op de oude, witte muren hangt de heilige airco. Een groot, wit bakbeest aan de muur naast een fragiel, gebrandschilderd raampje. Iets met prioriteiten waarschijnlijk…

3# Forêt de Tronçais, het oudste eikenbos van Europa

Saint-Bonnet-Tronçais, dat klinkt mooi toch? Vanuit dit plaatsje starten we een wandeling door het oudste eikenbos van Europa. Dat klinkt iets romantischer dan het is, want aan het bos zelf is het niet af te zien. Toch is het heerlijk wandelen tussen al die wintereiken.
De parkeerplaats ligt op een rond pleintje van het plaatsje, met op de muur een schildering van de wandelroutes die hier te lopen zijn. Daaronder hangen de gedetailleerde varianten. Wij kiezen voor de wandeling ‘Sologne’ deze is 5,7 km lang en duurt volgens het bordje 1,5 uur. Het bordje houdt daarbij dus duidelijk geen rekening met koppige peuters en kleuters die dralen en onderweg spelen en dan weer te moe zijn om ‘zelluf te lopen’. Kortom, mocht je net als wij over kinderen in deze categorie beschikken, dan reken maar op het dubbele qua tijd.

Het startpunt van de route vinden is nog best een uitdaging. We lopen maar naar de kerk, want die staat op het kaartje, maar daar vinden we in ieder geval niet het startpunt. Dan maar richting rotonde. We hebben welgeteld 50 meter afgelegd en onze peuter gooit het bijltje er al bijna bij neer. Als we eenmaal de pijltjes vinden en onder mooie boogjes doorlopen is het wel weer oké. Rechts van ons zien we de vijver van Saint-Monet-Trançais.

Picknicken in Forêt de Tronçais

Het pad met de boogjes gaat over in een geasfalteerd pad door het bos en langs het water. Hier is het druk. Hele families, compleet met tafelkleedjes en koelboxen zitten te picknicken. Dat is ook ons plan, maar we moeten echt moeite doen om een tafeltje te vinden. Onze kleuter vindt een tweezitter met tafeltje ertussen. De kinderen gaan op de tafel en we pakken onze spullen uit. Al ons lunchspul past in het kleine rugzakje van de peuter. De lunch bestaat uit een briochette met chocolade, baquette met chocolade pasta en water. Prima picknick dus. We hebben in ieder geval nog niks geleerd tijdens deze reis door de Auvergne, al geeft onze zoon aan ook een keer te willen picknicken met een kleedje en een echte mand vol lekkers.

Route Sologne is een afwisselende wandeling

We wandelen verder langs de enorme vijver vol waterlelies. Het bos ruikt heerlijk en zit vol zoemende en fluitende beestjes. Hier leven zelfs vleesetende planten, maar die vinden we helaas niet. Tijdens de wandeling lopen we niet alleen door het bos, maar ook door de heuvels, langs weides en over smalle bruggetjes. Het is echt een mooie wandeling al doen we er wel wat lang over. Eenmaal terug in het dorpje stuiten we op prachtige muurschilderingen van dit oeroude bos. Gelukkig, de kinderen willen nog wel even poseren bij de paarden en de houthakkers die hier afgebeeld zijn voor we naar de auto teruglopen.

Zwemmen of peddelen in de vijver van Saint-Monet-Trançais

Wil je tijdens of na de wandeling nog even zwemmen, dat kan in de vijver van Saint-Monet-Trançais. Hier is een recreatiecentrum (met parkeerplaats) en in juli en augustus kun je er onder toeziend oog van de badmeesters een duik wagen vanaf het zandstrand. Je kinderen kunnen hier hun hart ophalen, want er zijn waterglijbanen, een speeltuin, je kun mini-golfen, waterfietsen en kanoën. Wil je geen picknick meenemen, dan is dat geen probleem. Er is fast-food te koop en mocht je langer willen genieten van dit prachtige gebied, dan kun je hier zelfs kamperen. De natuur in de Auvergne is zoals je kunt lezen ontzettend divers en zeker de moeite van het ontdekken waard met je gezin!