Over de meedogenloze Andes naar Chili

Er zijn verschillende manieren om van Mendoza in Argentinië naar Santiago de Chile te reizen. Nou ja twee manieren in fact: met de bus of met het vliegtuig. De prijzen van het vliegtuig zijn niet heel aantrekkelijk tenzij je een flinke portemonnee hebt, is de bus dus eigenlijk de enige optie. No problemo want er gaan verschillende grote en kleine bussen van Mendoza naar Santiago de Chile. Dit is eenvoudig online of in Mendoza zelf te regelen.

Minibus van Mendoza naar Santiago

Wij besluiten uiteindelijk om met een minibus van Mendoza naar Santiago te reizen, omdat dit eigenlijk de enige betaalbare manier is. We zijn gewend dat er soms wat wordt overdreven over de weersomstandigheden en daarom hebben we de waarschuwing over dat het weer erg wisselvallig kan zijn in de Andes in deze tijd van het jaar een beetje in de wind geslagen. Bad decision, want dit was veruit de meest avontuurlijke, of laten we zeggen angstaanjagende route van mijn leven tot nu toe. Daar zijn bergen met afgronden in Italië echt helemaal niets bij!

Hoewel het allemaal erg spannend was op dat moment, kunnen we achteraf terugkijken op een avontuurlijke en prachtige reis door de Andes. En gewoon een slechte voorbereiding van onze kant. Brrr wat was het koud in ons zomervestje zonder handschoenen…

Grensovergang van Argentinië naar Chili

We vertrokken met wat vertraging maar vol goede moed naar Chili en dat ging voortvarend, totdat we bij de Chileense grens aankomen. We moeten uitchecken in Argentinië en inchecken in Chili. Maar dat kan niet zomaar. Eerst alle bagage uit de bus en op een lopende band. Zelf mag je naast de band gaan staan om te kijken hoe de honden over alle tassen springen en snuffelen. Ik voelde me bijna een misdadiger en het komt ook best bedreigend over omdat je de taal niet machtig bent. Voordat uiteindelijk de bagage allemaal is gecontroleerd, weer in de bus zit en de hele papierenwinkel in orde is gemaakt is het wel wat uurtjes later. Het hoort erbij, maar helaas is in die paar uur het weer compleet omgeslagen.

De grens tussen Chili en Argentinië ligt erg hoog en er ligt volop sneeuw. Er is zicht van hooguit 3 meter op sommige stukken en zonder sneeuwkettingen begin je hier echt helemaal niets. Dit is werkelijk waar hele andere koek vergeleken met heftige sneeuw in Oostenrijk of Zwitserland. De Andes is meedogenloos. Angstaanjagend. Het is er koud, kaal, droog en je voelt je ontzettend klein hier. Ik heb ooit de weg van Praag naar Dresden gereden in een heftige winterperiode met zomerbanden. Dit was toen nog een slechte 80 kilometer weg en daar had ik flink wat zweet in de handjes kan ik je vertellen. Maar ik kan je ook zeggen dat die ervaring helemaal niets was bij deze ervaring op Chileens grondgebied.

Geen zicht en extreem veel sneeuw

Terug naar onze trip in de Andes. Na 50 meter gereden te hebben in Chili zit ons busje met sneeuwkettingen en al, al in de greppel. Iedereen duwen dus! Wij waren met ons vestje niet voorbereid op deze weersomstandigheden en moesten maar beter binnen blijven. Dat was althans wat we begrepen van de Chilenen en Argentijnen in onze bus die niets anders spraken dan Spaans. Thank God! Hoewel we liever wel hadden meegeduwd, want dat had betekend dat we fatsoenlijke warme kleding aan hadden..

Als we weer op weg zijn, blijken de ruitenwissers kapot te zijn. Het zicht was al niet briljant, maar dit helpt nog minder. We rijden vol goede moed met sneeuwkettingen, zo’n 20 sneeuwschuivers rondom ons, een vaartje van 5 kilometer per uur en zonder ruitenwissers verder naar Chili. Hoe ver zou het nog zijn? Omdat we allebei eigenlijk denken dat we dit niet gaan overleven, wat serieus niet overdreven is, trekken we halverwege deze barre tocht een flesje vino open. Ten eerste omdat we het warm willen krijgen en omdat deze barre tocht met alcohol op er gewoon wat prettiger uitziet. Het is freezing cold, want vanwege onze ‘missing ruitenwisser’ rijdt de bestuurder met het raam open. Niets verwarming dus, maar gewoon vet koud alsof de airco op de vriesstand staat en dan nog 10 keer erger.

Santiago in zicht!

Wat een rit is dit en we zijn dan ook blij als we bijna versteend aankomen in de buurt komen van Santiago de Chile. Het is al 3,5 uur later dan de estimated time of arrival, maar we zijn allang blij dat we niet vast zijn blijven zitten in de sneeuw zoals vele andere bussen die we onderweg tegenkwamen. Dat extreem koud geweest! We zijn levend door de Andes gekomen en gaan ons lekker even opwarmen bij het eerste restaurant dat we tegenkomen. Dagelijks rijden er ongeveer 1400 vrachtwagens door dit gebied: weer of geen weer. Ongelooflijk! Het is de enige toegangsweg van Mendoza naar Santiago.

Het landschap van Chili is overigens prachtig als je uit de bergen komt. Je hebt uitzicht over de wijngebieden met de besneeuwde bergen op de achtergrond. Dit prachtige plaatje zorgt ervoor dat we de tocht vrij snel vergeten en weer vooruit kijken naar onze volgende bestemming: Santiago de Chile. Als je met kinderen reist, kijk dan goed in welke periode er heftige weersomstandigheden zijn in de Andes en reis dan zeker NIET hierdoor. Serieus: het zou me niet verbazen als je kinderen daarna nooit meer de sneeuw, bergen of een bus in willen.