Bij veel vluchten is het normaal om een stop-over te maken. Hoewel het vanuit financieel oogpunt vaak aantrekkelijk is zijn er twee hele goede redenen om voor een rechtstreekse vlucht te kiezen. Ten eerste scheelt een rechtstreekse vlucht enorm veel reistijd en dat is met kinderen serieus prettig. Op onmogelijke tijden overstappen -zeker als jonge kinderen net tegen een slaapje aan zitten- is gewoon niet fijn. Ten tweede is het veel beter voor het milieu om niet over te stappen. Vliegen is sowieso meer vervuilend dan ooit werd gedacht. De luchtvaart is verantwoordelijk voor 2% van de wereldwijde CO2-uitstoot. Wij zijn zelfs daarom ook met de Thalys van Brussel naar Parijs gegaan, om vervolgens vanuit Parijs naar Buenos Aires door te vliegen. Niet alleen beter voor het milieu, maar ook nog eens een hele voordelige ticketsdeal
Als je vliegt vanuit Amsterdam dan is Parijs een vliegveld waar vaak een stop-over plaatsvindt vanwege de samenwerking tussen KLM en Air France. Bovendien ligt Parijs centraal. We hebben een aantal jaren geleden een stop-over gemaakt in Parijs om naar Zuid-Amerika door te vliegen, dat was nog zonder kind. We hebben toen zelfs het vliegtuig gemist op de terugweg gemist, omdat het onmogelijk was om van de ene naar de andere gate te gaan binnen de beschikbare tijd vanwege de slechte aansluiting van het vervoer op het airport ter plekke. Zonder vertraging van de eerste vlucht overigens. We besloten nu uit kostenoverwegingen toch weer eens te kiezen voor een stop-over in Parijs. Het was helaas weer geen hele positieve ervaring…overstappen in Parijs is voor ons toch wel een no go geworden.
Onze ervaring met Charles de Gaulle airport (CDG) is dus ook deze keer weer een tegenvaller. Dat komt voornamelijk, omdat het een groot en oud vliegveld is waar de afstanden groot zijn en je vaak afhankelijk bent van busvervoer naar een andere terminal. Ik vlieg samen met mijn zoon van twee jaar vroeg in de ochtend van Amsterdam naar Parijs vanaf Schiphol om vervolgens door te vliegen nar Beiroet. Op Schiphol valt de enorme vriendelijkheid en behulpzaamheid van het grondpersoneel opnieuw op, net als toen we de vorige keer vanaf Schiphol vlogen. We gingen toen naar Thailand. Bij het boarden krijgen we voorrang, niets is teveel en je kunt alles vragen op Schiphol.
De enorme afstanden en de service op Charles de Gaulle airport maken ons duidelijk niet heel blij, we zijn wellicht gewoon verwend met het zeer kindvriendelijke Schiphol. Wanneer de op het Franse airport echter een toilet in lopen en ik de luier van mijn kleien wereldreiziger wil verschonen, worden we wel degelijk happy van deze vrolijke en enorm kindvriendelijke toiletruimte. Hij is praktisch, lekker ruim en er staat een toilet op kinderformaat. Dat stemt ons vrolijker, blijkbaar willen ze toch wel kindvriendelijk zijn. Het lukt alleen nog niet zoals in Amsterdam, laten we het daar op houden.
Als we uitstappen in Parijs blijkt dat heel anders te zijn. Ik heb geen buggy en mag met mijn zoontje op mijn schouders overal achteraan aansluiten en wachten. Als ik zelf niet vraag om even mijn trolley dragen, mag ik ook die een lange, niet werkende roltrap opsjouwen. Natuurlijk kies ik er zelf voor om met een kind van deze leeftijd te reizen, maar dat neemt niet weg dat je niet wat extra service kunt geven aan reizende oudere om het reizen net even te vergemakkelijken. Ik heb dat inmiddels op meerdere airports wel als positief ervaren. Op het airport in Parijs ben je vaak gebonden aan de bus om naar een andere gate te gaan. Deze bus gaat langs veel andere gates, je hebt geen idee hoelang de bus erover doet en dus is de overstap in Parijs een regelrecht stressmomentje in mijn ogen. Ik ben blij als we 10 minuten voor take off in het vliegtuig zitten: toch gehaald! Overstappen in Parijs? Ik doe het nooit meer met een klein kind.