Panda's kijken in Chengdu Panda Breeding Centre
Vanochtend gaan we doen waar we eigenlijk voor naar Chengdu zijn gekomen: kijken naar de pandaberen! We gaan met een grote groep vanuit ons hostel naar het Giant Panda Breeding Center.
Op pad naar het breeding center
Om 7.45 uur moeten we gewassen en gestreken klaar staan. We zitten dus op tijd aan het ontbijt. Het regent, dus het voelt als Nederland en het ziet er grijs uit…niet alsof het echt snel droog gaat worden. Dus we wapenen ons met paraplu, een goed humeur en trekken onze nieuw gekochte schoenen aan waarmee je moeiteloos door het water kunt lopen. Slippers zijn wel erg glad…hoewel we ook niet echt rekening hadden gehouden met het inlopen van de schoenen, ze zaten als gegoten. Resultaat is toch 4 open hakken, 2 voor ieder. Maar ach, morgen is het vast weer mooi weer en kunnen de slippers aan. Always look on the bright side of life…tuduu…tuduu dudududuuu!
In de tour zitten ook nogal wat Nederlanders, dus altijd gezellig. Iedereen heeft dezelfde missie natuurlijk en er worden dus heel wat tips uitgewisseld. Toch wel anders dat alles georganiseerd doen, je komt echt veel leuke mensen tegen op deze manier! Ook hebben we nog Israëliërs, Spanjaarden, Canadezen, Fransen en vast nog wel wat andere nationaliteiten. Om 8.30 uur is het bamboetijd…voertijd dus. Pandaberen zijn ’s ochtends enorm actief dus dat is de ideale tijd om ze te bekijken. Na het eten en later in de ochtend en de rest van de dag zijn ze vooral lekker lui: wat een heerlijk leven toch.
Genieten van de panda’s…en nog meer genieten!
We schieten volop mooie foto’s – zie hiervoor het fotoboek – en vermaken ons met het kijken naar deze superlieve en leuke beesten die erg goed op mensen reageren. Niet heel vreemd natuurlijk, want ze worden van jongs af aan door mensen opgevoed in het Panda Breeding Centre. Even wat facts: op dit moment zijn er wereldwijd nog zo’n 1000 pandaberen. In Chengdu is het rond de 260x gelukt om een succesvolle bevruchting te krijgen, uiteindelijk zijn er sinds de start hiervan 107 succesvolle bevruchtingen geweest. Oftewel: 107 lieve pandabeertjes!
Pasgeboren pandaberen
Ondertussen blijft het maar regenen en gaan we door naar de jonge en pasgeboren pandaberen. Er is er eentje van nog geen week oud, ongelofelijk dat zo’n beestje in de palm van je hand past (zie de foto van het roze, kale jong). Na ongeveer een week beginnen ze al een klein beetje haar te krijgen, niet dat ze dan al echt op een panda lijken, maar na een maand begint dat toch wel te komen. Dat geldt dan voor het Breeding Centre, in het wild groeien de pandaberen minder snel blijkbaar. We eindigen uiteindelijk in het museum voor wat facts & history, absoluut interessant! Vergeten we bijna de red panda, kleiner in zijn soort, maar zeker ook erg mooi. Het loont de moeite om naar Chengdu te gaan als je al deze mooie dieren ziet. Misschien is Zuid-Afrika toch wel iets voor ons? Hoewel het ons tot nu toe nog niet zo trekt, bang ook voor het massatoerisme daar. Rond het middaguur gaan we terug naar Chengdu city, lunchtime en ook dat kan prima bij Sim’s dus we bestellen een lekkere beefburger met bacon en friet. Buiten de koude friet om is het wederom erg lekker allemaal.
Chengdu heeft meer te bieden dan alleen de reuzenpanda
Onze eerste dag in Chengdu: tijd om de stad te gaan ontdekken. We pakken bij het ontbijt de map van Chengdu erbij en kruisen alles aan wat we interessant vinden. Let’s discover Chengdu! Het moet even gezegd worden dat het ontbijt bij Sim’s Cozy Garden hostel Chengdu het beste is wat we tot nu toe hebben gehad. De beef, egg/bacon en tuna sandwiches zijn echt the best en met wat lekker fruit erbij geserveerd een absolute topper! Sim’s heeft alles tot in detail op orde. Jullie merken waarschijnlijk al wel dat er aardig wat Engelse woorden door alle blogs heen worden gegooid. We zijn hier de hele dag internationaal bezig en praten dus heel veel Engels en wat woordjes Chinees natuurlijk. Er komen niet meer zoveel woordjes bij dan in het begin, dat komt vooral omdat hier meer Engels wordt gepraat.
Jinli street, WuHou Temple en shoppen in Chengdu
Op de to do list staan in ieder geval Jinli street, WuHou Temple, TianFu square, Tibetan Quarter en hoe kan het ook anders Zong Fu Lu: het shopping area in Chengdu (which is huge!). Op de reservelijst staan de tea market, WenShu monastery en eventueel wat musea. Het weer is top vandaag, zonnebril op dus en lopen maar! We starten met de WuHou Temple (entree=RMB60) en al lijkt de entree veel voor Chinese begrippen (the Forbidden City vraagt dezelfde entree): dit is absoluut de moeite waard. Het park rondom deze tempel is groot, mooi onderhouden en prachtig aangelegd. We lopen hier zeker 1,5 uur rond om vervolgens de exit te nemen op Jinli Street. Het is een toeristisch straatje met lokale souvenirs waar de prijzen zijn zoals ze zijn en er zijn veel mooie barretjes en local food. Aan het eind van de straat de Starbucks, dus dat geeft een beetje aan hoe commercieel het is. Maar toch wel de moeite waard om even een kijkje te nemen. We zien wat leuke knuffels, maar besluiten nog even rond te kijken en niet meteen de hoofdprijs te betalen.
Vanuit Jinli lopen we richting het Tibetan Quarter. Het valt op dat hier vrij veel zwervers zitten, we zien ook wat monniken en vooral ook veel beelden, bekleed met goud. Erg mooi allemaal! Ik laat nog even mijn nagels French manicure-en voor 30 yuan (which is still overrated!) en daarna laten we ons chauffeuren naar een shopping area, dat achteraf MEGA blijkt te zijn.
Typisch Chinees: hotpot
Tegen een uurtje of 8 wordt het tijd om wat te eten te scoren, we gaan ‘hotpot’ eten. Hotpot is een lokaal gerecht, een beetje als steamboat in Maleisië, maar dan wel met veel meer smaak. Je krijgt zeg maar een pan met kokende soep voor je met een binnen en een buitenring. De binnenring is voor buitenlanders in het leven geroepen en is veel minder spicy, in de buitenring zweven ontelbare pepers, dus dat is HOT. Maar daar hebben ze iets op gevonden: een saus van vissaus, oestersaus, sojasaus, koriander en knoflook. Daar dompel je je stukje vlees, groente, vis of wat dan ook in en dat neutraliseert en geeft extra smaak, maar het hete is een heel stuk minder. Onthouden voor thuis! Hotpot is erg spicy dus, maar zeker lekker en een aanrader! Onze taxichauffeur wil ons eerst afzetten bij het number one hotspot restaurant, dus wij gaan op zijn advies af. Aan de buitenkant lijkt het er goed uit te zien, maar bij binnenkomst is het zo ontzettend vies. Het is heel erg lokaal. Het zit vol met Chinezen, die alles op de grond gooien, spugen en gieten. Jak! En dat is nog zacht uitgedrukt.
Wij pakken onze biezen en gaan een paar honderd meter verderop naar het geciviliseerde hotpot restaurant, dan maar number two! Na een paar uurtjes hotpotten, assisteren bij 2 Canadezen omdat de Chinezen in het restaurant geen woord Engels spreken en 4 halve liters bier om te blussen (is hier maar 3,3%) gaan we met de tuk tuk naar Sim’s terug. We zijn net niet op tijd binnen, het begint hard te regenen en het onweer hebben wij nog nooit zo dichtbij gehoord, de mevrouw op de tuk tuk is ontzettend bang, dus ook zij lijkt niet doorgewinterd daarin.
Het blijft een paar uur donderen en de hele nacht flink weerlichten. Wij dachten dat het aan het Gardameer kon spoken, maar dit is werkelijk veel extremer. Met een mooie dag vol ervaringen rijker is het tijd om naar dromenland te gaan.
Hotel zoeken in Lijiang
We zoeken een hotelletje in Lijiang, surfen nog wat rond en kijken naar verder naar de Hollandse regen. Maar het ziet er hoopvol uit, dus we gaan er gewoon op uit. Kijken of er een leuke local shopping mall open is, daar vermaken we ons zeker wel even. Omdat het zondag is (niet aan gedacht) en veel winkels dicht zijn belanden we uiteindelijk weer op Jinli street, want zonder een cute knuffel kunnen we Chengdu natuurlijk niet verlaten. En dat lukt…eentje met Chinese outfit! Echt afdingen lukt niet bij de wat chagrijnige mevrouw, maar waarschijnlijk weet ze wel dat ze een redelijke monopoliepositie heeft op Jinli street en ook daarbuiten…het is nog niet zo heel makkelijk om een leuke knuffel te vinden. Je zou het niet verwachten, of wij kijken verkeerd…
Aan het eind van de middag stopt het met regenen en is het weer eigenlijk best wel prima nog. De straten drogen snel en onze voeten ook. We eindigen de dag bij de Japanner met sushi. No the best we ever had, maar wel een lekkere afwisseling. Tot nu toe is het wat ons betreft nog steeds niet zo dat het eten in China kan tippen aan het eten in Thailand. We hebben toch echt al heel wat lokale maaltijden en specialties geprobeerd, dus daar kan het eigenlijk niet echt aan liggen. Anyway, na het eten gaan we terug naar Sim’s, we hebben veel meters gemaakt en gaan ‘Green Zone’ kijken: een aanrader!
Shoppen in China
Er zijn tijdens het shoppen in China 2 dingen die opvallen in ieder geval:
- Waar zijn alle souvenirs en andere local things die typisch Chinees zijn? Alles lijkt echt te zijn, je kunt het bijna niet geloven maar het is echt zo!
- Waar zijn alle dvd/cd-shops gebleven en de verkopers die je op straat de allernieuwste films aanbieden?
Wij hebben het antwoord niet, maar het valt op dat beiden ontbreken in het straatbeeld tegenwoordig. Wie weet wat we nog gaan tegenkomen, misschien moet je er gewoon naar vragen. Een route voor een eventuele volgende reis naar China is in ieder geval al gepland: een Yangtze cruise en Chengdu als uitvalbasis voor Tibet, de Tiger Leaping Gorge en vervolgens het zuiden van China met wederom als eindpunt Hongkong. Wie weet wanneer dit ervan gaan komen, maar het is in ieder geval een ontzettend mooie reis! En dan zullen we Sim’s Cozy Garden Hostel absoluut nog een keer aandoen, het was niets teveel gezegd dat dit het beste hostel ever is. Alles wordt perfect geregeld, je krijgt eerlijke prijzen en goede informatie en iedereen spreekt goed Engels en heeft een smile on the face: wat wil je nog meer!?
Lijiang here we come!
Maandagochtend starten we op ons gemakje op, eten een lekkere sandwich en gaan dan richting het big shopping area, omdat we daar nog niet 1% van gezien denken te hebben…en dat blijkt te kloppen. We kijken de hele middag onze ogen uit, houden ons redelijk is, maar hebben de tijd niet meer in de gaten. Als we de tijd vragen aan 1 van de verkopers, blijkt het al 18.15 uur te zijn. We haasten ons terug naar de bagage, want we willen nog wat eten en moeten om 20.00 uur op het airport staan voor onze vlucht naar Lijiang. Dat wordt nog krap, want die rit duur zeker 3 kwartier. Net voor het eten skypen we nog even, maar de verbinding is net als gisterenavond niet echt om over naar huis te schrijven. Het eten is top en daarna haasten we ons naar het vliegveld, toch ideaal dat je een uur later weer 1600 km. verderop en 2400 m. hoger staat. Veel aantrekkelijker dan de trein! Beetje jammer dat de snoepjes die we krijgen in het vliegtuig naar bouillonblokje smaken, maar je kunt niet alles hebben natuurlijk. Lijiang here we come!